دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
دانلود کتاب King John (Mis)Remembered
دانلود کتاب پادشاه جان (شاه) به یاد آورد
مشخصات کتاب
King John (Mis)Remembered
ویرایش: New edition
نویسندگان: Igor Djordjevic
سری:
ISBN (شابک) : 1472462041, 9781472462046
ناشر: Routledge
سال نشر: 2015
تعداد صفحات: 0
زبان: English
فرمت فایل : EPUB (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 5 مگابایت
قیمت کتاب (تومان) : 43,000
کلمات کلیدی مربوط به کتاب پادشاه جان (شاه) به یاد آورد: تئاتر، بازیگری و تست‌زنی، برادوی و موزیکال، سیرک، کارگردانی و تولید، تاریخ و نقد، تقلید، نمایشنامه‌نویسی، عروسک و نمایش عروسکی، صحنه‌پردازی، نورپردازی صحنه، هنرهای نمایشی، هنر و عکاسی، رنسانس، جنبش‌ها و دوره‌ها، ادبیات و داستان، اروپایی، شرقی، بریتانیایی و ایرلندی، فرانسوی، آلمانی، ایتالیایی، اسکاندیناویایی، اسپانیایی و پرتغالی، منطقه ای و فرهنگی، تاریخ و نقد، ادبیات و داستان، اروپایی، ادبیات جهان، ادبیات، علوم انسانی، جدید، استفاده شده و دوباره کتاب های درسی، Sp
در صورت تبدیل فایل کتاب King John (Mis)Remembered به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب پادشاه جان (شاه) به یاد آورد نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
توضیحاتی در مورد کتاب پادشاه جان (شاه) به یاد آورد
شهرت شیطانی شاه جان بیشتر از ریچارد سوم ماندگارتر و ماندگارتر است، که به لطف نمایش شکسپیر از او، بدنامی او تضمین شده بود. این تناقض زمانی بیشتر می‌شود که متوجه می‌شویم این پرتره جان علی‌رغم پرتره شکسپیر از او در نمایشنامه شاه جان، جایی که او به سختی به عنوان یک شرور ظاهر می‌شود، ماندگار است. در اینجا ایگور جورجویچ استدلال می کند که داستان دگرگونی جان در حافظه فرهنگی هرگز به طور کامل بیان نشده است، شاید به این دلیل که لحظه مهم در بازگشت جان به شرارت، لحظه ای ادبی است: این در نقطه ای رخ می دهد که خط سیر «تاریخی نگاری» شخصیت جان- توسعه با تکامل "ادبی" رابین هود تلاقی می کند. اما همانطور که جورجویچ فاش می‌کند، دومین سقوط جان در حافظه فرهنگی به عنوان نتیجه ناخواسته کار سه مرد - جان استو، مایکل درایتون، آنتونی موندی - که یکدیگر را می‌شناختند و همگی بخش مهمی را در یک کتاب کمتر شناخته‌شده خوانده بودند، جبران‌ناپذیر شد. (کرونیکل دانمو)، در حالی که پول مرد چهارم (فیلیپ هنسلو) به انتقال داستان از صفحه ای به مرحله دیگر کمک کرد. بقیه به قول خودشان تاریخ است. جورجویچ با توجه ویژه به آثار مایکل درایتون و آنتونی موندی که برای مردان دریاسالار لرد می نوشتند، موج های فرهنگی آثار آنها را تا پایان قرن هفدهم در آثار تاریخی، شاعرانه و نمایشی آشنا و نادیده گرفته شده ردیابی می کند. آثاری از نویسندگان متعدد تحلیل جورجویچ از منبع متون نمایشنامه و رابطه شخصی و کاری بین نمایشنامه‌نویس-شاعران و جان استو به عنوان اشاعه‌دهنده باستانی متن مبدا، نور درخشان‌تری را بر لحظه‌ای می‌افکند که نشان می‌دهد اهمیت بیشتری در خارج از تاریخ تئاتر دارد. بازتاب عمیقی برای تاریخ ادبی و حافظه فرهنگی یک ملت دارد.
توضیحاتی درمورد کتاب به خارجی
King John’s evil reputation has outlasted and proved more enduring than that of Richard III, whose notoriety seemed ensured thanks to Shakespeare’s portrayal of him. The paradox is even greater when we realize that this portrait of John endures despite Shakespeare’s portrait of him in the play King John, where he hardly comes off as a villain at all. Here Igor Djordjevic argues that the story of John’s transformation in cultural memory has never been told completely, perhaps because the crucial moment in John’s change back to villainy is a literary one: it occurs at the point when the 'historiographic' trajectory of John’s character-development intersects with the 'literary' evolution of Robin Hood. But as Djordjevic reveals, John’s second fall in cultural memory became irredeemable as the largely unintended result of the work of three men - John Stow, Michael Drayton, Anthony Munday - who knew each other and who all read a significant passage in a little known book (the Chronicle of Dunmow), while a fourth man’s money (Philip Henslowe) helped move the story from page to stage. The rest, as they say, is history. Paying particular attention to the work of Michael Drayton and Anthony Munday who wrote for the Lord Admiral’s Men, Djordjevic traces the cultural ripples their works created until the end of the seventeenth century, in various familiar as well as previously ignored historical, poetic, and dramatic works by numerous authors. Djordjevic’s analysis of the playtexts’ source, and the personal and working relationship between the playwright-poets and John Stow as the antiquarian disseminator of the source text, sheds a brighter light on a moment that proves to have a greater significance outside theatrical history; it has profound repercussions for literary history and a nation’s cultural memory.
