King James and Letters of Homoerotic Desire

از زندگی خصوصی حاکمان اولیه بریتانیا چه می دانیم؟ از طریق تعداد بسیار زیاد نامه هایی که از جیمز ششم پادشاه اسکاتلند/جیمز اول انگلستان (1566-1625) باقی مانده است، می توانیم چیزهای زیادی بدانیم. دیوید برگرون با استفاده از نامه‌های اصلی، عمدتاً از کتابخانه بریتانیا و کتابخانه ملی اسکاتلند، خلاقانه استدلال می‌کند که مکاتبات جیمز با مردان خاصی در دربارش انجیلی از میل همواروتیک است. برگرون مطالعه تحریک‌آمیز خود را بر اساس بررسی سنت نامه‌نویسی در دوران رنسانس استوار می‌کند و بین میل همجنس‌گرایانه و نامه‌نویسی در آن دوره تاریخی ارتباطی ایجاد می‌کند.

شاه جیمز، سفارش دهنده ترجمه کتاب مقدس که حاوی اوست. نام، با سه مورد علاقه اصلی مرد - اسمه استوارت (لنوکس)، رابرت کار (سامرست)، و جورج ویلیرز (باکینگهام) مطابقت دارد. اسمه استوارت، پسر عموی فرانسوی جیمز، در سال 1579 وارد اسکاتلند شد و مشاور و دوست صمیمی پادشاه نوجوان شد. اگرچه اسمه در نهایت توسط اشراف اسکاتلندی مجبور به تبعید شد، نامه‌های او به جیمز، همچنان که شعر تمثیلی و ترسناک جیمز ققنوس باقی مانده است. طغیان ناامیدی و اشتیاق جنسی.

مجموعه بزرگی از نامه‌های رد و بدل شده بین جیمز و باکینگهام در دهه 1620 روشن‌ترین شواهد را برای تمایلات همواروتیک جیمز فراهم می‌کند. در طول یک جدایی طولانی در سال 1623، نامه‌های بین این دو به عقب و جلو رفتند. این نامه‌های هنرمندانه و خودآگاه موضوعات غیبت، لذت نامه‌ها و مشغولیت به بدن را بررسی می‌کنند. اصطلاحات خانوادگی و جنسی به طرز شگفت انگیزی در هم تنیده می شوند، مانند زمانی که جیمز به عنوان "فرزند و همسر شیرین من" باکینگهام سلام می کند.

King James and Letters of Homoerotic Desire املای مدرن ارائه می دهد. نسخه هفتاد و پنج نامه رد و بدل شده بین باکینگهام و جیمز. در طول قرون متمادی، مفسران این نامه ها را ناپسند یا ناپسند محکوم کرده اند. برگرون استدلال می کند که برعکس، آنها میل درونی پادشاه و رعیت را در تبادل عشق متقابل آشکار می کنند.