Jugend — Politik — Anerkennung: Eine qualitative empirische Studie zur politischen Partizipation 11- bis 18-Jähriger

پرهیز جوانان از سیاست، موضوعی است که در بحث عمومی مطرح می شود. جوانان کمتر و کمتری مایل به مشارکت در سیاست هستند و همذات پنداری آنها با سیاست متعارف به طرز محسوسی کاهش می یابد. از سوی دیگر، مطالعات نشان می دهد که جوانان علاقه زیادی به مسائل سیاسی دارند. چگونه می توان با این وضعیت برخورد کرد؟ دموکراسی های قانون اساسی با مشارکت همه شهروندان شکوفا می شوند. بنابراین باید راه هایی اندیشید تا جوانان (دوباره) حرفی برای گفتن داشته باشند و وارد سیاست شوند. این کتاب پس از مقدمه‌ای روش‌شناختی و مفهومی با موضوع، به بررسی انگیزه‌ها، مشکلات و انتظارات مشارکت سیاسی جوانان با مصاحبه‌های کیفی با ۱۶ نماینده جوان مجلس جوانان می‌پردازد. نویسنده نتایج به دست آمده از این طریق را در یک زمینه اجتماعی گسترده قرار می دهد. او خواستار مشارکت آگاهانه و نهادینه شده جوانان در سیاست است.

Die viel beklagte Abstinenz Jugendlicher in der Politik ist ein Dauerthema in der öffentlichen Diskussion. Immer weniger junge Menschen sind zu politischer Beteiligung bereit, und ihre Identifikation mit der konventionellen Politik wird spürbar geringer. Andererseits bescheinigen Untersuchungen den Jugendlichen ein hohes Interesse an politischen Fragen. Wie kann mit diesem Umstand umgegangen werden? Konstitutionelle Demokratien leben von der Mitwirkung aller Bürgerinnen und Bürger. Daher müssen Wege gefunden werden, die Jugendlichen (wieder) für Mitsprache und Engagement in der Politik zu bewegen. In diesem Buch werden nach einer methodisch-konzeptionellen Einführung in das Thema die Motive, Probleme und Erwartungen der politischen Partizipation Jugendlicher mittels qualitativer Interviews mit 16 jungen Abgeordneten eines Jugendparlaments beleuchtet. Die Autorin stellt die solcherart gewonnenen Ergebnisse in einen breiten gesellschaftlichen Zusammenhang. Sie plädiert für eine bewusste und institutionell gestärkte Einbeziehung der jungen Leute in die Politik.