Joe Louis hard times man

جو لوئیس بیست و پنج بار از عنوان سنگین وزن خود در بوکس دفاع کرد و بیش از یازده سال قهرمان جهان شد. او در دهه 1930 بیشتر از FDR پوشش روزنامه داشت. شکست نژادی و سیاسی او از ماکس اشملینگ در سال 1938 لوئیس را به یک قهرمان ملی تبدیل کرد. اما به همان اندازه که رکورد او مهم است، منظور او برای آمریکایی های آفریقایی تبار است: در زمانی که رینگ بوکس تنها مکانی بود که سیاه و سفید می توانستند در شرایط مساوی با یکدیگر ملاقات کنند، لوئیس تمام امیدهای آنها برای کرامت و برابری را تجسم کرد.

از طریق رندی رابرتز، تاریخ‌نگار و زندگی‌نامه‌نویس تحسین‌شده، تحقیقات دقیق و مصاحبه‌های دست اول، لوئیس و تأثیر او بر ورزش و کشور را به گونه‌ای معرفی می‌کند که قبلاً هرگز انجام نشده بود. رابرتز ورزشکاری را فاش می‌کند که با دقت تصویر عمومی خود را مدیریت می‌کرد و روابطش با جوامع سیاه و سفید - از جمله روابطش با اوباش - بسیار پیچیده‌تر از روایت‌های ساده‌سازی قهرمانانه و...

Joe Louis defended his heavyweight boxing title an astonishing twenty-five times and reigned as world champion for more than eleven years. He got more column inches of newspaper coverage in the 1930s than FDR did. His racially and politically charged defeat of Max Schmeling in 1938 made Louis a national hero. But as important as his record is what he meant to African-Americans: at a time when the boxing ring was the only venue where black and white could meet on equal terms, Louis embodied all their hopes for dignity and equality.

Through meticulous research and first-hand interviews, acclaimed historian and biographer Randy Roberts presents Louis, and his impact on sport and country, in a way never before accomplished. Roberts reveals an athlete who carefully managed his public image, and whose relationships with both the black and white communities—including his relationships with mobsters—were far more complex than the simplistic accounts of heroism and...