ورود به حساب

نام کاربری گذرواژه

گذرواژه را فراموش کردید؟ کلیک کنید

حساب کاربری ندارید؟ ساخت حساب

ساخت حساب کاربری

نام نام کاربری ایمیل شماره موبایل گذرواژه

برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید


09117307688
09117179751

در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید

دسترسی نامحدود

برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند

ضمانت بازگشت وجه

درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب

پشتیبانی

از ساعت 7 صبح تا 10 شب

دانلود کتاب Jim Crow's Counterculture: The Blues and Black Southerners, 1890-1945 (Making the Modern South)

دانلود کتاب ضد فرهنگ جیم کرو: جنوبی‌های آبی و سیاه، 1890-1945 (ساخت جنوب مدرن)

Jim Crow's Counterculture: The Blues and Black Southerners, 1890-1945 (Making the Modern South)

مشخصات کتاب

Jim Crow's Counterculture: The Blues and Black Southerners, 1890-1945 (Making the Modern South)

دسته بندی: تاریخ
ویرایش:  
نویسندگان:   
سری: Making the Modern South 
ISBN (شابک) : 0807136808, 9780807136805 
ناشر: Louisiana State University Press 
سال نشر: 2010 
تعداد صفحات: 300 
زبان: English 
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) 
حجم فایل: 2 مگابایت

قیمت کتاب (تومان) : 30,000



ثبت امتیاز به این کتاب

میانگین امتیاز به این کتاب :
       تعداد امتیاز دهندگان : 2


در صورت تبدیل فایل کتاب Jim Crow's Counterculture: The Blues and Black Southerners, 1890-1945 (Making the Modern South) به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.

توجه داشته باشید کتاب ضد فرهنگ جیم کرو: جنوبی‌های آبی و سیاه، 1890-1945 (ساخت جنوب مدرن) نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.


توضیحاتی در مورد کتاب ضد فرهنگ جیم کرو: جنوبی‌های آبی و سیاه، 1890-1945 (ساخت جنوب مدرن)

در اواخر قرن نوزدهم، نوازندگان سیاه‌پوست در دره می‌سی‌سی‌پی که تحت محدودیت‌های اجتماعی، قانونی و اقتصادی جیم کرو به سر می‌بردند، با یک فرم جدید موسیقی پاسخ دادند - بلوز. در ضد فرهنگ جیم کرو، آر. اِی لاوسون تاریخچه ای فرهنگی از نوازندگان بلوز در دوران جداسازی ارائه می دهد و توضیح می دهد که چگونه موسیقی دانان بلوز با سازگاری و مقاومت در برابر زندگی جیم کرو، ضدفرهنگی برای پرورش و پرورش ایده های فردیت و شهروندی سیاه پوستان ایجاد کردند. لاوسون نشان می دهد که این افراد به طور جمعی مبارزه آمریکایی های آفریقایی تبار را در اوایل قرن بیستم نشان می دهند. بلوز اولیه که برگرفته از موسیقی طبقه کارگر سیاهپوست بود و توسط ترانه سرای موفق تجاری دبلیو سی هاندی رایج شد، نقطه مقابل برتری سفیدپوستان را با تمرکز بر اخلاق ضد کاری که فرهنگ گریز فردی - حتی لذت گرایی - را ترویج می کرد و با جشن گرفتن ارائه کرد. همان فرهنگ سکس، مواد مخدر و خشونت که سفیدپوستان از آن می ترسیدند. به گفته لاوسون، موزیسین‌های بلوز مانند چارلی پاتون و مادی واترز از سنت‌های موسیقی سیاه‌پوست جنوبی، از جمله فرم‌های تماس و پاسخ، استفاده می‌کردند، اما آنها صرفاً از گذشته عامیانه آواز نمی‌خواندند. در عوض، موزیسین‌ها بلوز را راهی برای رهایی از انقیاد اقتصادی می‌دانستند. لاوسون تحولات تاریخی مهمی را شرح می دهد که جیم کرو جنوبی و در نتیجه نگرش سیاهان طبقه کارگر را که در آن جامعه کار می کردند، تغییر داد. او توضیح می‌دهد که مهاجرت بزرگ، رکود بزرگ و نیو دیل، و دو جنگ جهانی، آگاهی جدیدی را در میان سیاه‌پوستان جنوب شکل دادند که به شمال می‌رفتند، در خارج از کشور می‌جنگیدند و شغلی با درآمد بهتر به دست می‌آوردند. ذهنیت "من" نوازندگان اولیه بلوز به طور فزاینده ای به "ما" محور تبدیل شد زیرا این نوازندگان به دنبال ورود به جریان اصلی زندگی آمریکایی با ترویج سخت کوشی و میهن پرستی بودند. موسیقیدانان سیاهپوست محبوب دهه 1940 مانند هادی لدبیتر و بیگ بیل برونزی که در ابتدا توجه معدودی از فولکلورها و مروجین موسیقی را به خود جلب کردند، موسیقی ای نواختند که به طور فزاینده ای به خطوط نژادی می رسید و در این روند به چیزی دست یافتند که جدایی طلبان تلاش کرده بودند آنها را انکار کنند: هویت شهروندی آمریکایی ضدفرهنگ جیم کرو با کشف داستان های هنرمندانی که در موسیقی خود مطالب زیادی بیان کرده اند اما سابقه کمی در منابع تاریخی سنتی به جا گذاشته اند، دیدگاه تازه ای از تجربیات تاریخی سیاهپوستان آمریکایی ارائه می دهد و درک جدیدی از بلوز ارائه می دهد: موسیقی مشترکی که پیام آزادی شخصی به شهروندان سرکوب شده


توضیحاتی درمورد کتاب به خارجی

In the late nineteenth century, black musicians in the lower Mississippi Valley, chafing under the social, legal, and economic restrictions of Jim Crow, responded with a new musical form -- the blues. In Jim Crow's Counterculture, R. A. Lawson offers a cultural history of blues musicians in the segregation era, explaining how by both accommodating and resisting Jim Crow life, blues musicians created a counterculture to incubate and nurture ideas of black individuality and citizenship. These individuals, Lawson shows, collectively demonstrate the African American struggle during the early twentieth century. Derived from the music of the black working class and popularized by commercially successful songwriter W. C. Handy, early blues provided a counterpoint to white supremacy by focusing on an anti-work ethic that promoted a culture of individual escapism -- even hedonism -- and by celebrating the very culture of sex, drugs, and violence that whites feared. According to Lawson, blues musicians such as Charley Patton and Muddy Waters drew on traditions of southern black music, including call and response forms, but they didn't merely sing of a folk past. Instead, musicians saw blues as a way out of economic subservience. Lawson chronicles the major historical developments that changed the Jim Crow South and thus the attitudes of the working-class blacks who labored in that society. The Great Migration, the Great Depression and New Deal, and two World Wars, he explains, shaped a new consciousness among southern blacks as they moved north, fought overseas, and gained better-paid employment. The "me"-centered mentality of the early blues musicians increasingly became "we"-centered as these musicians sought to enter mainstream American life by promoting hard work and patriotism. Originally drawing the attention of only a few folklorists and music promoters, popular black musicians in the 1940s such as Huddie Ledbetter and Big Bill Broonzy played music that increasingly reached across racial lines, and in the process gained what segregationists had attempted to deny them: the identity of American citizenship. By uncovering the stories of artists who expressed much in their music but left little record in traditional historical sources, Jim Crow's Counterculture offers a fresh perspective on the historical experiences of black Americans and provides a new understanding of the blues: a shared music that offered a message of personal freedom to repressed citizens.





نظرات کاربران

تمامی حقوق معنوی و مادی وبسایت متعلق به اینترنشنال لایبرری می باشد
نماد اعتماد الکترونیکی