Jewish Conscience of the Church: Jules Isaac and the Second Vatican Council

این کتاب پیشینه ای را ارائه می دهد که چگونه کلیسای کاتولیک به دستور شخصیتی بعید به نام ژول آیزاک، نقش اسرائیل را در تاریخ نجات روشن کرد و پذیرفت. این آغوش به سنت بیش از پانزده قرن قدمت لفاظی ضدیهودی پایان داد که ریشه در انواع نژادی یهودی ستیزی بود. قبل از اندیشه و فعالیت آیزاک، این سنت تحقیرآمیز هرگز به گونه ای قانع کننده محکوم نشده بود که کلیسا مجبور به پرداختن به آن شود. این داستان از دست دادن و پیروزی، و در نهایت، شراکت بعید است.

اسحاق سال‌های خود را پس از جنگ جهانی دوم وقف یک جنگ صلیبی برای حقیقت کتاب مقدس و اصلاح آموزه‌های مسیحی در مورد یهودیان و یهودیت کرد. جنگ صلیبی اسحاق در یک مخاطب غیرعلنی با پاپ جان بیست و سوم به اوج خود رسید - جلسه ای که پاپ را بر آن داشت تا در آخرین لحظه دستور کار شورای واتیکان دوم را اضافه کند و رویدادهایی را که منجر به انقلابی در آموزه های کاتولیک درباره یهودیان شد، به حرکت در آورد.

This book presents the backstory of how the Catholic Church came to clarify and embrace the role of Israel in salvation history, at the behest of an unlikely personality: Jules Isaac. This embrace put to an end the tradition, more than fifteen centuries old, of anti-Jewish rhetoric that had served as taproot to racial varieties of anti-Semitism. Prior to Isaac’s thought and activism, this contemptuous tradition had never been denounced in so compelling a manner that the Church was forced to address it. It is a story of loss and triumph, and ultimately, unlikely partnership.

Isaac devoted his years after World War II to a crusade for scriptural truth and rectification of Christian teaching regarding Jews and Judaism. Isaac’s crusade culminated in an unpublicized audience with Pope John XXIII—a meeting that moved the pope to make a last-minute addition to the Second Vatican Council agenda and set in motion the events leading to a revolution in Catholic teaching about Jews.