دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش:
نویسندگان: Harold M. Knudsen
سری:
ISBN (شابک) : 1611214750, 9781611214758
ناشر: Savas Beatie
سال نشر: 2022
تعداد صفحات: 288
[289]
زبان: English
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 16 Mb
در صورت تبدیل فایل کتاب James Longstreet and the American Civil War: The Confederate General Who Fought the Next War به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب جیمز لانگ استریت و جنگ داخلی آمریکا: ژنرال کنفدراسیونی که در جنگ بعدی شرکت کرد نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
به طور قابل توجهی گسترش یافته و به طور کامل تجدید نظر
شده است
جنگ داخلی آمریکا اغلب اولین "جنگ مدرن" نامیده می شود. بین
جنگهای ناپلئونی و جنگ جهانی اول قرار گرفت و مجموعهای از
«اولها» را ایجاد کرد و پیشروی جنگهای بزرگتر و مرگبارتر قرن
بیستم در نظر گرفته میشود. ژنرال کنفدراسیون جیمز لانگ استریت
کمک های مدرن نادیده گرفته شده اما عمیقی به هنر جنگ کرد. سرهنگ
بازنشسته هارولد ام. نادسن توضیح می دهد که لانگ استریت چه کرد و
چگونه آن را در جیمز لانگستریت و جنگ داخلی آمریکا:
ژنرال کنفدراسیون که در جنگ بعدی جنگید انجام
داد.
در ابتدا، فرماندهان هر دو طرف به طور گسترده از تاکتیک های
ناپلئونی استفاده کردند که به دلیل ظهور تفنگ تفنگدار و توپخانه
بهتر منسوخ شده بود. برخی از افسران حرفه ای ارتش برای بهبود
تاکتیک ها، عملیات ها و استراتژی ها کار کردند. در طرف
کنفدراسیون، مقایسه دقیق مجموعه کارهای لانگ استریت در این زمینه
با دکترین نظامی مدرن، چندین نوآوری در مقیاس بزرگ را نشان می
دهد.
لانگ استریت زود فهمیده بود که دفاع تاکتیکی به طور کلی بر حمله
غالب است، که چیزی بود. اندکی در سال 1862 آن را درک کردند. تفکر
لانگ استریت تکامل واضحی را نشان داد که در میدان اول ماناساس در
ژوئیه 1861 آغاز شد، از طریق نبردهای خونین سال 1862 توسعه یافت و
در دسامبر آن سال به پیروزی دفاعی درخشان در فردریکزبورگ ختم شد.
مرگباری که تفنگداران و توپخانه او حملات مکرر اتحادیه را از بین
می بردند به آنچه در جنگ جهانی اول می آمد اشاره کرد. توانایی
لانگ استریت در راه اندازی و کنترل حملات قدرتمند در دوم مناساس
در اوت 1862 به نمایش گذاشته شد. طرح حمله او در چیکاماوگا در
جورجیا سپتامبر بعدی، اگر نگوییم پیشرو، تاکتیکهای زرهی آلمانی
در سطح تاکتیکی جنگ جهانی دوم بود. مناطق دیگر کاربردهای پیشرونده
ای را با توپخانه، کار کارکنان، پیش بینی نیرو و تفکر در سطح
عملیاتی نشان می دهند.
Longstreet تنها عامل تغییر مدرن به دور از روش ناپلئونی نبود،
اما مشارکتهای او قابل توجه بود و در مقیاس وسیع اجرا شد. آنها
نشان دادند که او متفکری مدرن و بینظیر در ارتش کنفدراسیون
است.
متاسفانه، بسیاری از دانشجویان جنگ داخلی دیدگاهی یکجانبه نسبت
به لانگاستریت دارند، که میراث آن قربانی سیاستهای تلخ جنوب پس
از جنگ شد که «پیت پیر» از آن حمایت کرد. صورتحسابهای بازسازی،
ارسالها با اداره گرانت را پذیرفتند و رابرت ای. لی را مورد
انتقاد قرار دادند. بسیاری از نویسندگان مدرن همچنان میراث ژنرال
را نادیده می گیرند.
این کتاب به شدت از دکترین ارتش ایالات متحده قرن بیستم، آموزش
میدانی، برنامه ریزی کارکنان، فرماندهی و تجربه رزمی استفاده می
کند و اولین درمان جدی ژنرال لانگ استریت است. -درمقابل جنگ مدرن
همه با نتایج نادسن موافق نیستند، اما اکنون نوشتن در مورد کلی
بدون ارجاع به این مطالعه مهم غیرممکن خواهد بود.
SIGNIFICANTLY EXPANDED AND COMPLETELY
REVISED
The American Civil War is often called the first “modern war.”
Sandwiched between the Napoleonic Wars and World War I, it
spawned a host of “firsts” and is considered a precursor to the
larger and more deadly 20th century wars. Confederate Gen.
James Longstreet made overlooked but profound modern
contributions to the art of war. Retired Lt. Col. Harold M.
Knudsen explains what Longstreet did and how he did it
in James Longstreet and the American Civil War:
The Confederate General Who Fought the Next
War.
Initially, commanders on both sides extensively utilized
Napoleonic tactics that were obsolete because of the advent of
the rifled musket and better artillery. Some professional army
officers worked to improve tactics, operations, and strategies.
On the Confederate side, a careful comparison of Longstreet’s
body of work in the field to modern military doctrine reveals
several large-scale innovations.
Longstreet understood early that the tactical defense was
generally dominant over the offense, which was something few
grasped in 1862. Longstreet’s thinking demonstrated a clear
evolution that began on the field at First Manassas in July
1861, developed through the bloody fighting of 1862, and
culminated in the brilliant defensive victory at Fredericksburg
that December. The lethality with which his riflemen and
artillery mowed down repeated Union assaults hinted at what was
to come in World War I. Longstreet’s ability to launch and
control powerful offensives was on display at Second Manassas
in August 1862. His assault plan at Chickamauga in Georgia the
following September was similar, if not the forerunner to,
World War II tactical-level German armored tactics. Other areas
show progressive applications with artillery, staff work, force
projection, and operational-level thinking.
Longstreet was not the sole agent of modern change away from
the Napoleonic method, but his contributions were significant
and executed on a large scale. They demonstrated that he was a
modern thinker unparalleled in the Confederate Army.
Unfortunately, many Civil War students have a one-sided view of
Longstreet, whose legacy fell victim to bitter postwar Southern
politics when “Old Pete” supported Reconstruction bills,
accepted postings with the Grant Administration, and criticized
Robert E. Lee. Many modern writers continue to skew the
general’s legacy.
This book draws heavily upon 20th century U.S. Army doctrine,
field training, staff planning, command, and combat experience
and is the first serious treatment of Longstreet’s generalship
vis-a-vis modern warfare. Not everyone will agree with
Knudsen’s conclusions, but it will now be impossible to write
about the general without referencing this important
study.