ورود به حساب

نام کاربری گذرواژه

گذرواژه را فراموش کردید؟ کلیک کنید

حساب کاربری ندارید؟ ساخت حساب

ساخت حساب کاربری

نام نام کاربری ایمیل شماره موبایل گذرواژه

برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید


09117307688
09117179751

در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید

دسترسی نامحدود

برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند

ضمانت بازگشت وجه

درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب

پشتیبانی

از ساعت 7 صبح تا 10 شب

دانلود کتاب Jahwist und Priesterschrift in Exodus 3-14

دانلود کتاب کتاب مقدس یهوه و کاهنان در خروج 3-14

Jahwist und Priesterschrift in Exodus 3-14

مشخصات کتاب

Jahwist und Priesterschrift in Exodus 3-14

دسته بندی: دین
ویرایش:  
نویسندگان:   
سری: Beihefte zur Zeitschrift für die alttestamentliche Wissenschaft 166 
ISBN (شابک) : 3110106493, 9783110106497 
ناشر: Walter de Gruyter 
سال نشر: 1986 
تعداد صفحات: 390 
زبان: German 
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) 
حجم فایل: 20 مگابایت 

قیمت کتاب (تومان) : 57,000



کلمات کلیدی مربوط به کتاب کتاب مقدس یهوه و کاهنان در خروج 3-14: تفسیرهای مطالعه کتاب مقدس تفسیرهای کتاب مقدس مطالعات کتاب مقدس مسیحیت الهیات دین اعتقادات دسته بندی کتابها



ثبت امتیاز به این کتاب

میانگین امتیاز به این کتاب :
       تعداد امتیاز دهندگان : 10


در صورت تبدیل فایل کتاب Jahwist und Priesterschrift in Exodus 3-14 به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.

توجه داشته باشید کتاب کتاب مقدس یهوه و کاهنان در خروج 3-14 نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.


توضیحاتی در مورد کتاب کتاب مقدس یهوه و کاهنان در خروج 3-14

این مطالعه در مورد تاریخ ترکیب یک پریکوپ مهم و بسیار مورد بحث کتاب مقدس، از کلاسیک ترین روش های نقد ادبی پیروی می کند و آنها را با وجدان و دقت فراوان به کار می برد. تحلیلی که در این فصل ها دست سه نویسنده یا مکتب، جهویست (J)، الوهیست (E) و روحانی (P) را متمایز می کند، اغلب انجام شده است، و این کتاب از نتیجه گیری در این مورد بسیار دور است و به طور کامل نتایج جدید اصالت آن این است که گزارش های نوشته P و منابع قبلی را در مرکز نگرانی های خود قرار داده است، با این پرسش که آیا مورخ کاهن متن ثابتی در برابر چشمان خود داشته است یا نه، آیا در مورد J، E، یا یک متن است. ترکیبی از این دو منبع (JE) قبلاً تحقق یافته است. پاسخ از یک بخش به بخش دیگر از این پریکوپ متفاوت است. داستان فراخوان موسی مطابق با P در خروج 6، 2-7، 7 به عنوان آفرینش مورخ کاهن ظاهر می شود، با علم به سنت که اساس داستان های J و E است که در خروج 3 در هم تنیده شده اند، اما کاملا مستقل از آنچه این داستان ها به سنت اولیه افزوده اند. در شرح بلاهای مصر (خروج 7، 8-11، 10) برعکس، مؤلف P به تقویتی که مؤلف ج به سنت اصلی داده است توجه می کند: این یکی تأکید کرد که موسی به فرعون هشدار داد، بنابراین برای بیرون آوردن آفات الهی به عنوان کیفر لجاجت; P به نوبه خود موضوع گفتگوی موسی و فرعون را حفظ می کند، اما برای برجسته کردن برتری YHWH بر جادوگران مصر. برای ارتباط با نهاد عید پسح (خروج 12، 1-28)، P منبعی به سبک آیینی داشت، نزدیک به آنچه از داستان J (در 12، 21-23، که به زخم های قسمت پیوست شده است) باقی مانده است، اما با این وجود. ناهمسان؛ او آن را با الهام گرفتن تا حدی از J تکمیل کرد (این را به معنای نام mašhît می بینیم که در آیه 23 یک ویرانگر را مشخص می کند و P در آیه 13 آن را به نام انتزاعی «تخریب» می گیرد). سرانجام، معجزه دریا (13، 17-14، 31) نشان دادن حاشیه استقلال حفظ شده توسط P را با توجه به سنتی که قبلاً توسط J به شکل ادبی درآمده است، تکمیل می کند: به ویژه P تنها چیزی است که در آن از سر گرفته می شود. یک سنت پیشین متفاوت از موتیف J در گذر از میان آب ها که قسمت دریا را به اردن در یوشع 3-4 متصل می کند. این تجزیه و تحلیل، بیان برخی نتیجه‌گیری‌ها را در مورد تاریخ‌نگاری کاهنی در مقایسه با نوشته‌های قبلی امکان‌پذیر می‌سازد: به طور سیستماتیک‌تری کلام مؤثر الهی را در بر می‌گیرد، بر ناسازگاری و بی‌وفایی انسان‌ها تأکید می‌کند و نجات را تنها به خدا نسبت می‌دهد.


توضیحاتی درمورد کتاب به خارجی

Cette étude de l’histoire de la composition d’une péricope biblique importante et très discutée suit les méthodes les plus classiques de la critique littéraire et les applique avec beaucoup de conscience et de rigueur. L’analyse distinguant dans ces chapitres la main de trois auteurs ou écoles, le Jahwiste (J), l’Élohiste (E) et le Sacerdotal (P) a été bien souvent conduite, et il s’en faut que le présent livre aboutisse sur ce point à des résultats entièrement neufs. Son originalité est d’avoir mis au centre de ses préoccupations les rapports de l’écrit P et des sources antérieures en se demandant si l’historien sacerdotal avait ou non sous les yeux un texte fixé, s’il s’agissait de J, de E, ou d’une combinaison déjà réalisée de ces deux sources (JE). La réponse varie de l’une des sections à l’autre de cette péricope. Le récit de la vocation de Moïse selon P en Exode 6, 2-7, 7 apparaît comme une création de l’historien sacerdotal, connaissant la tradition qui est à la base des récits J et E entremêlés en Exode 3, mais totalement indépendant de ce que ces récits ont ajouté à la tradition de base. Dans le récit des plaies d’Égypte (Exode 7, 8-11, 10) au contraire, l’auteur P tient compte de l’amplification que l’auteur J a donnée à la tradition de base: celui-ci a souligné que Moïse avertissait le Pharaon, de manière à faire ressortir les fléaux divins comme un châtiment de l’obstination; P de son côté retient le thème du dialogue entre Moïse et Pharaon, mais pour mettre en valeur la supériorité de YHWH sur les magiciens d’Égypte. Pour relater l’institution de la Pâque (Exode 12, 1-28), P disposait d’une source de style rituel, proche de ce qui reste du récit J (en 12, 21-23, qui se rattache à l’épisode des plaies) mais néanmoins différent; il l’a complétée en s’inspirant dans une certaine mesure de J (on le voit au sens du nom mašhît qui au verset 23 désigne un destructeur personnifié et que P reprend au verset 13 pour en faire le nom abstrait «destruction»). Enfin le miracle de la mer (13, 17-14, 31) achève de montrer la marge d’indépendance conservée par P à l’égard de la tradition déjà mise en forme littéraire par J: P en particulier est seul à reprendre à une tradition antérieure différente de celle de J le motif du passage à travers les eaux qui rattache l’épisode de la mer à celui du Jourdain dans Josué 3-4. L’analyse permet d’énoncer quelques conclusions sur l’historiographie sacerdotale comparée à celle des écrits antérieurs: elle fait intervenir de façon plus systématique la parole divine efficace, souligne l’inconsistance et l’infidélité des hommes et attribue à Dieu seul le salut collectif.



فهرست مطالب

I. Forschungsgeschichte und Fragestellung
II. Moses Berufungsgeschichte
III. Plagen- und Wundererzählung
IV. Passa
V. Meerwunder
VI. Interpretation durch die Priesterschrift
VII. Zusammenfassung




نظرات کاربران