Jahre der Entwicklung der Neurochirurgie in Deutschland: Erinnerungen, Wilhelm Tönnis, 1898–1978

ویلهلم تونیس در پایان زندگی خود قصد داشت تاریخچه جراحی مغز و اعصاب آلمان را در داستان زندگی خود ارائه دهد. متأسفانه او فقط یک تنه دارد، i. اچ. می تواند فصل های جداگانه را ترک کند. مرگ خیلی زود قلم را از دستش گرفت. اما دوستان او دریافت این گزارش ها را برای جراحی مغز و اعصاب آلمان مهم می دانستند. به عنوان دکتر Dr.h.c. چند هاینز گوتزه موافقت کرده بود که این گزارش به صورت اصلاح شده توسط Springer-Verlag چاپ شود، من این وظیفه را بر عهده گرفتم. با این حال، برای من مهم به نظر می رسید که توصیفات واقعی مختصری را بین خاطرات اغلب تکه تکه قرار دهم، که باعث می شود زمینه تاریخی که این قطعات منفرد در آن بهتر قابل درک باشند. آنها با علامت \"Z\" و ایتالیک مشخص می شوند. فکر می‌کردم می‌توانم این وظیفه را بر عهده بگیرم زیرا بخش زیادی از زندگی‌ام را با ویلهلم تونیس گذراندم - یا در مجاورت او. من امیدوارم که نتیجه - هرچند جزئی - بتواند تاریخ جراحی مغز و اعصاب آلمان را زنده نگه دارد. من با سپاس از کمک خانم هرما تونیس اشاره می کنم. در بسیاری از جاها آثاری را از ادبیات نقل کرده ام تا بتوان برخی اطلاعات یا دیدگاه ها را در اصل خواند. این مطمئناً تاریخچه کاملی از جراحی مغز و اعصاب آلمان نیست، اما امیدوارم کارهای ویلهلم تونیس برای توسعه جراحی مغز و اعصاب آلمان - که در نهایت او خالق آن بود - در نسل های آینده به یادگار بماند.

Wilhelm Tönnis hatte am Ende seines Lebens vor, die Geschichte der deutschen Neurochirurgie an seinem Le­ bensbericht darzustellen. Er hat jedoch leider nur einen Torso, d. h. einzelne Kapitel hinterlassen können. Zu früh nahm ihm der Tod die Feder aus der Hand. Seine Freunde hielten es aber für wichtig, diese Berichte für die deutsche Neurochirurgie zu erhalten. Als Dr. Dr.h.c. mult. Heinz Götze sich bereit erklärt hatte, diesen Bericht in überarbeiteter Form im Springer-Verlag drucken zu lassen, habe ich diese Aufgabe übernommen. Mir schien es aber wichtig, zwischen den oft nur bruchstück­ haften Erinnerungen kurze Sachdarstellungen zu setzen, die den geschichtlichen Zusammenhang besser verständlich machen, in dem diese Einzelstücke stehen. Sie sind durch ein "Z" und Kursiv-Druck gekennzeichnet. Ich glaubte, diese Aufgabe übernehmen zu können, da ich einen großen Teil meines Lebens mit Wilhelm Tönnis - oder in seiner Nähe - verbracht habe. Ich hoffe, daß das - wenn auch bruchstückhafte - Ergebnis die Geschichte der deutschen Neurochirurgie lebendig erhalten kann. Ich erwähne hier dankbar die Hilfe durch Frau Herma Tönnis. An vielen Stellen habe ich Arbeiten aus der Literatur zitiert, damit bestimmte Angaben oder Anschauungen er­ weitert im Original nachgelesen werden können. Sicher ist dies keine vollständige Geschichte der deut­ schen Neurochirurgie geworden, doch hoffe ich, daß das Wirken von Wilhelm Tönnis für das Werden der deutschen V Neurochirurgie - deren Schöpfer er ja letzten Endes wa- im Gedächtnis der folgenden Generationen erhalten bleibt.