Jacques Guillaume. Textes tangoutes I. Le nouveau recueil sur l’amour parental et la piété filiale

دسته بندی: خارجی
ویرایش:  
 
سری:  
 
ناشر:  
سال نشر:  
تعداد صفحات: 189 
زبان: Tanggu-French 
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) 
حجم فایل: 5 مگابایت 

قیمت کتاب (تومان) : 47,000

ناشر: Lincom Europa
تاریخ انتشار: 2007
تعداد صفحات: 189
ISBN: 978-3-89586-766-8 تانگوت یکی از قدیمی‌ترین زبان‌های سینو-تبتی است که مکتوب شده است. در کل خانواده، فقط سنت های مکتوب چینی و تبتی پیش از آن بوده است.
از این رو، علاقه تاریخی این زبان قابل توجه است. اگرچه این زبان هیچ نسل مستقیمی از خود برجای نگذاشت، برخی از زبان‌های سیچوان امروزی خویشاوندان نسبتاً نزدیکی هستند.
خط تانگوت، که با فرمان امپراتوری در قرن یازدهم اختراع شد، ادبیات شکوفایی را تجربه کرد تا اینکه پادشاهی تانگوت توسط پادشاهان نابود شد. مغول ها در قرن سیزدهم. یکی از دلایل توسعه این ادبیات استفاده از چاپ متحرک است که تانگ اوت ها را به یکی از اولین مردمانی تبدیل می کند که به شدت از این تکنیک استفاده کرده اند. استفاده از آن حداقل تا پایان قرن پانزدهم ادامه داشت. کل قانون بودایی، قانون کنفوسیوس و همچنین تعداد زیادی متون سکولار از چینی (و تا حدی از تبتی) به تانگوت ترجمه شده است و تعداد قابل توجهی از متون اصلی مستقیماً به این زبان نوشته شده است.
این نوشته بدون شک پیچیده ترین نوشته در تاریخ بشریت است. این پیچیدگی به دو صورت خود را نشان می دهد. از یک طرف، کاراکترها از میانگین تعداد ضربات بسیار بیشتر از حروف چینی تشکیل شده اند. عملا هیچ کاراکتر تانگوت با کمتر از پنج خط وجود ندارد، در حالی که تعداد زیادی از آنها در زبان چینی وجود دارد. از سوی دیگر، پیوند بین تلفظ و املا حتی از آنچه در زبان چینی یافت می شود بسیار دورتر است. کاراکترهای حاوی یک عنصر آوایی، که اکثریت بسیار بزرگ چینی ها را تشکیل می دهند، به سختی بیش از یک سوم در خط تانگوت هستند.

Publisher: Lincom Europa
Publication date: 2007
Number of pages: 189
ISBN: 978-3-89586-766-8 Le tangoute est l’une des plus anciennes langues sino-tibétaines à avoir été portée à l’écrit. Dans toute la famille, seules les traditions écrites du chinois et du tibétain l’ont précédée.
L’intérêt historique de cette langue est donc considérable. Bien qu’elle n’ait laissé aucun descendant direct, certaines langues actuelles du Sichuan en sont des parentes relativement proches.
L’écriture tangoute, inventée par décret impérial au XIème siècle, a connu une littérature florissante jusqu’à la destruction du royaume tangoute par les mongols au XIIIème siècle. Une des raisons du développement de cette littérature est l’usage de l’imprimerie à caractères mobiles, qui fait des tangoutes un des premiers peuples à avoir utilisé cette technique de façon intensive. Elle a continué d’être en usage au moins jusqu’à la fin du XVème. L’ensemble du canon bouddhique, du canon confucianiste, ainsi qu’un grand nombre de textes profanes ont été traduits du chinois (et dans une moindre mesure du tibétain) en tangoute, et un nombre important de textes originaux ont été rédigés directement dans cette langue.
Cette écriture est sans doute la plus complexe de l’histoire de l’humanité. Cette complexité se manifeste sous deux aspects. D’une part, les caractères sont formés d’un nombre de traits moyen bien supérieur à celui des caractères chinois ; il n’existe virtuellement aucun caractère tangoute de moins de cinq traits, alors que ceux-ci sont très nombreux en chinois. D’autre part, le lien entre prononciation et graphie est encore plus distant que celui que l’on retrouve en chinois ; les caractères contenant un élément phonétique, qui forment la très large majorité du chinois, ne sont guère plus d’un tiers dans l’écriture tangoute.