J. M. Coetzee and the Ethics of Narrative Transgression: A Reconsideration of Metalepsis

این کتاب درباره عناصر فراداستانی و فراداستانی رمان‌های جی ام کوتزی است. این کتاب نویسندگی، خوانندگان، اخلاق، و تحلیل رسمی را در یک بحث فراگیر در مورد اینکه چگونه روایت ها مرز بین هنر و زندگی را ایجاد می کنند، گرد هم می آورد. بر اساس نوشته‌های کوتزی، مفهوم متالپسیس را مورد بازنگری قرار می‌دهد، درک رایج از گفتمان خود بازتابی را به چالش می‌کشد و ما را به بازنگری در عملکرد خود به عنوان منتقد و خواننده دعوت می‌کند.
این مطالعه رمان‌های کوتزی را در سه فصل تحلیل می‌کند که به صورت موضوعی در حول محور سازماندهی شده‌اند. رابطه نویسنده با شخصیت، خواننده و خود. نویسنده و شخصیت بر اساس دشمن، مرد آهسته و سخنرانی نوبل کوتزی، "او و مردش" مورد بحث قرار می گیرند. داستان‌هایی که شخصیت الیزابت کاستلو، یا فیگور الیزابت کورن را به نمایش می‌گذارند، به تشریح رابطه نویسنده و خواننده کمک می‌کنند. این مطالعه با خواندن تابستان، دفترچه خاطرات یک سال بد و داسکلندز به عنوان درگیر شدن کوتزی با نوشتن زندگینامه، و تحلیل رابطه نویسنده به پایان می رسد. و خود این کتاب برای خوانندگانی که به نظریه ادبی و روایی علاقه دارند، به همان اندازه برای محققان و دانشجویان پیشرفته Coetzee جذاب خواهد بود.

This book is about the metanarrative and metafictional elements of J. M. Coetzee’s novels. It draws together authorship, readership, ethics, and formal analysis into one overarching argument about how narratives work the boundary between art and life. On the basis of Coetzee’s writing, it reconsiders the concept of metalepsis, challenges common understandings of self-reflexive discourse, and invites us to rethink our practice as critics and readers.
This study analyzes Coetzee’s novels in three chapters organized thematically around the author’s relation with character, reader, and self. Author and character are discussed on the basis of Foe, Slow Man, and Coetzee’s Nobel lecture, 'He and His Man'. Stories featuring the character Elizabeth Costello, or the figuration Elizabeth Curren, serve to elaborate the relation of author and reader. The study ends on a reading of Summertime, Diary of a Bad Year, and Dusklands as Coetzee’s engagement with autobiographical writing, analyzing the relation of author and self. It will appeal to readers with an interest in literary and narrative theory as much as to Coetzee scholars and advanced students.