Italiens Demokratie zwischen Volkssouveränität und Verfassungsvorrang: Wie 25 Jahre Reformprozess die konstitutionelle Demokratie verändert haben

Maike Heber این سوال را بررسی می کند که چگونه ایده غالب دموکراسی و طراحی آن در سیاست و جامعه ایتالیا پس از 25 سال فرآیند اصلاحات تغییر کرده است. قانون اساسی 1948 علیرغم تلاش‌های فراوان برای بازنگری نظام سیاسی تا حد زیادی بدون تغییر باقی مانده است. به نظر می رسد اولویت قانون اساسی محقق شده است، اما درک عمومی از دموکراسی در نتیجه بحث اصلاحات به طور قابل توجهی تغییر کرده است. علاوه بر فدرال‌سازی، مشروعیت مستقیم رهبر سیاسی توسط رای‌دهندگان اهمیت فزاینده‌ای پیدا کرده است، تا جایی که محدودیت‌های قانون اساسی و مذاکرات پارلمانی، به عنوان موانع ظاهراً غیردموکراتیک، کمتر و کمتر مورد پذیرش قرار می‌گیرد.

Maike Heber geht der Frage nach, wie sich in Italiens Politik und Gesellschaft die dominierende Vorstellung von Demokratie und ihrer Gestaltung nach 25 Jahren Reformprozess verändert hat. Die Verfassung von 1948 ist trotz vieler Versuche, das politische System zu erneuern, weitgehend unverändert geblieben. Der normative Verfassungsvorrang scheint sich damit erfüllt zu haben, doch das allgemeine Demokratieverständnis hat sich durch die Reformdebatte deutlich gewandelt. Neben der Föderalisierung hat die direkte Legitimation des politischen Leaders durch die Wählerschaft stark an Bedeutung gewonnen, bis dahin, dass konstitutionelle Beschränkungen und parlamentarische Aushandlung als vermeintlich undemokratische Hindernisse immer weniger Akzeptanz finden.