Italien zwischen Krise und Aufbruch: Reformen und Reformversuche der Regierung Renzi

زمانی که ماتئو رنتزی در فوریه 2014 روی کار آمد، امیدهای زیادی به ایتالیا بسته شد. نخست وزیر جوان در واقع در ابتدا موفق شد روحیه خوش بینی ایجاد کند که نوید تغییر عمیق در کشور بحران زده و رسوایی را می داد. در ابتدا به نظر می رسید که جمهوری دوم ناتمام می تواند به یک جمهوری سوم اصلاح شده اساسی تبدیل شود: ایتالیا 3.0. این روند ابتدا به دلیل همه پرسی قانون اساسی که در دسامبر 2016 شکست خورد، متوقف شد. با این وجود، برخی از نوآوری‌های دوران رنتزی از استعفای او گذشته است و پروژه‌های اصلاحی متعددی در حال پیگیری هستند. نویسندگان جلد از تغییرات در نهادها، نظام حزبی، فرآیندهای تصمیم گیری و فرهنگ سیاسی و همچنین اصلاحات جاری در حوزه های سیاسی منتخب در سه بعد سیاست (سیاست، سیاست و سیاست) استفاده می کنند تا بررسی کنند که آیا و تا چه اندازه خروج مورد انتظار واقعاً انجام شد، در کدام مناطق واقعیت ایتالیایی در ساختارها و الگوهای عمل قدیمی گیر کرده بود و دولت دوم رنتزی یا سایر دولت‌های آینده می‌توانست بر آن بنا شود.

Mit dem Amtsantritt Matteo Renzis im Februar 2014 waren in Italien große Hoffnungen verbunden. Dem jungen Ministerpräsidenten gelang es zunächst tatsächlich, eine Aufbruchsstimmung zu erzeugen, die dem krisen- und skandalgeschüttelten Land einen tiefgreifenden Wandel verhieß. Zunächst schien es, als könne die unvollendete Zweite in eine grundlegend reformierte Dritte Republik transformiert werden: Italia 3.0. Dieser Prozess ist durch das im Dezember 2016 gescheiterte Verfassungsreferendum zunächst ins Stocken geraten. Gleichwohl überdauern einige Neuerungen der Ära Renzi seinen zwischenzeitlichen Rücktritt und zahlreiche Reformprojekte werden weiterverfolgt. Die Autorinnen und Autoren des Bandes untersuchen anhand der Veränderungen der Institutionen, des Parteiensystems, der Entscheidungsprozesse und der politischer Kultur sowie anhand aktueller Reformen in ausgewählten Politikfeldern in den drei Dimensionen der Politik (Polity, Politics und Policy), ob bzw. inwiefern der erhoffte Aufbruch tatsächlich stattgefunden hat, in welchen Bereichen die italienische Wirklichkeit hingegen in den alten Strukturen und Handlungsmustern verhaftet blieb und wo eine zweite Regierung Renzi oder andere zukünftige Regierungen anknüpfen könnten.