دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش: نویسندگان: Filippo Cappellano, Pier Paolo Battistelli سری: New Vanguard 195 ISBN (شابک) : 9781849087759, 184908775X ناشر: Osprey Publishing سال نشر: 2012.12.20 تعداد صفحات: 50 زبان: English فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) حجم فایل: 3 مگابایت
کلمات کلیدی مربوط به کتاب تانک های متوسط ایتالیایی: 1939–45: جنگ جهانی دوم، جنگ، جنگ جهانی دوم
در صورت تبدیل فایل کتاب Italian Medium Tanks: 1939–45 به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب تانک های متوسط ایتالیایی: 1939–45 نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
عوامل متعددی ساخت یک تانک متوسط و سنگین ایتالیایی را در طول
جنگ صحرای رومل در جنگ جهانی دوم به تأخیر انداخت و به شدت مانع
شد. اولین مورد، موضع استراتژیک کشور بود که بر جنگ علیه کشورهای
همسایه مانند فرانسه و یوگسلاوی متمرکز بود و آمادگی لازم برای
جنگ در صحرای غربی را نداشت. از آنجایی که این کشورهای اروپایی در
مناطق کوهستانی با ایتالیا همسایه بودند، تانک های سبک ترجیح داده
می شدند زیرا این تانک ها برای جاده های باریک و پل های آلپ بسیار
مناسب تر به نظر می رسید. ناکامی در توسعه یک برنامه عملیاتی مؤثر
برای شمال آفریقا عامل دیگری بود که در توسعه ناموفق یک تانک
متوسط ایتالیایی، همراه با فقدان ارتباط بین وزارت جنگ و وزارت
مستعمرات، که نه تنها فرماندهی واقعی بر ایتالیا داشت، بود.
نیروهای مستقر در مستعمرات ایتالیا در لیبی و در شرق آفریقا
ایتالیا، اما مسئول توسعه طرح های دفاعی آنها نیز بود. علاوه بر
این، توسعه تانک متوسط به دلیل تعداد محدودی از صنایع ایتالیایی
که تولید آنها نیز به شدت تکه تکه شده بود با مشکل مواجه شد - از
این رو موتورهای توسعه یافته توسط SPA، بدنه و زره فیات و
آنسالدو، بردا و اسلحه های مهمات ارتش. همه این عوامل توسعه اولین
نمونه اولیه تانک متوسط ایتالیایی - M 11 - را به تاخیر انداخت
که تنها در سال 1937 ظاهر شد و تا سال 1939 وارد تولید نشد.
با الهام از همتایان انگلیسی و فرانسوی خود، M 11 / 39 یک تانک
متوسط 11 تنی بود که عمدتاً برای استفاده به عنوان یک تانک
پیاده نظام در نظر گرفته شده بود، با تفنگ اصلی آن (یک اسلحه
37/40) در بدنه بدنه و برجک کوچکش فقط به دو مسلسل مسلح شده بود.
تولید واقعی تنها به 100 نمونه محدود شد که 76 نمونه آن به لیبی و
24 نمونه دیگر به شرق آفریقا فرستاده شد، زیرا تولید M 13 مجهز به
برجک در این مدت آغاز شده بود. در ژوئن 1940، زمانی که ایتالیا
وارد جنگ شد، موجودی زرهی او کمتر از 1500 تانک سبک (شامل فیات
3000 منسوخ شده) و 100 تانک متوسط M 11 تازه ساخته بود که بین
سه لشکر زرهی، سه گروه سواره نظام و چندین گردان تانک مستقل تقسیم
شده بود. . جای تعجب نیست که بدون مدرسه تانک، نیروی زرهی ایتالیا
فاقد آموزش و تجربه لازم در استفاده از تانک ها و AFV ها بود و با
کمبود تجهیزات رادیویی تانک ها، غیبت گسترده ای از دانش تاکتیکی و
فنی وجود داشت که همراه با اثربخشی محدود بود. و تعداد تانک های
موجود، دستور العمل عالی برای شکست های آینده را ساخته است.
Several factors delayed and greatly hampered the development of
an Italian medium and heavy tank during Rommel's Desert War in
World War II. The first was the strategic stance of the
country, focussed on a war against neighbouring countries such
as France and Yugoslavia, and ill-prepared for a war in the
Western Desert. Since these European countries bordered with
Italy in mountainous areas, light tanks were preferred as these
were deemed much more suitable for the narrow roads and bridges
of the Alps. The failure to develop an effective operational
plan for North Africa was another factor behind the failed
development of an Italian medium tank, along with the lack of
communication between the War Department and the Ministry of
the Colonies, which not only had actual command over the
Italian forces deployed in the Italian colonies of Libya and in
Italian East Africa, but was also responsible for developing
their defence plans. Furthermore, the development of the medium
tank was hampered by the limited number of Italian industries,
whose production was also heavily fragmented - hence the
SPA-developed engines, the Fiat and Ansaldo hulls and armour,
the Breda and army ordnance guns. All these factors delayed the
development of the first prototype of an Italian medium tank -
the M 11 - which would only appear in 1937 and did not enter
production until 1939.
Inspired by its British and French counterparts, the M 11 / 39
was a 11-ton medium tank chiefly intended for use as an
infantry tank, with its main gun (a 37/40 gun) mounted in a
casemate in the hull and its small turret armed only with two
machine guns. Actual production was limited to only 100
samples, 76 of which were sent to Libya and the other 24 to
Eastern Africa, as production of the turret-gun-armed M 13 had
started in the meantime. In June 1940, when Italy entered the
war, her armoured inventory numbered fewer than 1,500 light
tanks (including the obsolete Fiat 3000) and the 100 newly
built M 11 medium tanks, divided amongst three armoured
divisions, three cavalry groups and several independent tank
battalions. Unsurprisingly, without a tank school, the Italian
armoured force lacked the necessary training and experience in
the use of tanks and AFVs, and with the tanks lacking radio
equipment, there was a widespread absence of tactical and
technical knowledge which, along with the limited effectiveness
and numbers of the available tanks, made the perfect recipe for
the defeats to come.