Italian Film in the Shadow of Auschwitz

دهه گذشته شاهد هجوم فیلم های ایتالیایی بوده است که به فاشیسم، یهودی ستیزی و هولوکاست می پردازند. به نظر می رسد که این نشان دهنده تغییری متمایز از بی میلی پس از جنگ برای نشان دادن چنین تاریخ بدنام باشد. زندگی زیباست محبوب روبرتو بنینی (1997) یک مثال واضح است، اما تعدادی از آثار دیگر نیز وجود داشته اند که صادر نشده اند که نشان دهنده گرایش متمایز در تولید داخلی ایتالیا برای پرداختن به آن است. موضوع. میلیسنت مارکوس فیلم ایتالیایی در سایه آشویتس به این تحول نگاه می کند و پذیرش جدید را نه تنها به یک حس بین المللی فیلم، بلکه به فضای فرهنگی داخلی که در آن واحد پذیرای بازنمایی هولوکاست و آماده است نسبت می دهد. برای تولید اشکال خود از شهادت تاریخی.

در سرتاسر کتاب، مارکوس دیدگاه‌های مختلفی را ارائه می‌کند؟ روانکاوانه، ایدئولوژیک، فرهنگی توده ای؟ به این سوال که فیلمسازان ایتالیایی چگونه با هولوکاست مواجه می شوند و چرا اکنون با توجه به تولید اندک فیلم های هولوکاست که از سال 1945 تا اوایل دهه 1990 در ایتالیا تولید شده اند؟ آنچه نمایان می شود، نگاهی جذاب به نحوه استفاده از فیلم برای مقابله با جنبه ای خاص از تاریخ فرهنگی است.

مطالعه مارکوس دارای تجزیه و تحلیل عمیق پنج فیلم اخیر ایتالیایی است: Ricky Tognazzi's Canone inverso< /i>، Ettore Scola?s Concorrenza sleale، Andrea and Antonio Frazzi?s Il cielo cade، Alberto Negrin?s Perlasca و Ferzan Ozpetek?s La finestra di fronte. به عنوان یک ویژگی اضافه، این کتاب شامل یک دی وی دی از فیلم کوتاه اسکولا ?43???97 است که تا کنون در خارج از ایتالیا در دسترس نبوده است.

The last decade has witnessed an outpouring of Italian films that deal with Fascism, anti-Semitism and the Holocaust. This would appear to mark a distinct change from the postwar reluctance to represent such an infamous history. Roberto Benigni?s popular Life is Beautiful (1997) is an obvious example, but there have been a number of other works that have not been exported that also attest to a distinct tendency within Italian domestic production to address the issue. Millicent Marcus?s Italian Film in the Shadow of Auschwitz looks at this development, attributing the new acceptance not only to an international film sensation, but to a domestic cultural climate at once receptive to Holocaust representation, and ready to produce its own forms of historical testimony.

Throughout the book, Marcus brings a variety of perspectives ? psychoanalytical, ideological, mass cultural ? to bear on the question of how Italian filmmakers are confronting the Holocaust, and why now given the sparse output of Holocaust films produced in Italy from 1945 to the early 1990s. What emerges is a fascinating look at how film is being used to confront a particularly damning aspect of cultural history.

Marcus?s study features in-depth analyses of five recent Italian films: Ricky Tognazzi?s Canone inverso, Ettore Scola?s Concorrenza sleale, Andrea and Antonio Frazzi?s Il cielo cade, Alberto Negrin?s Perlasca, and Ferzan Ozpetek?s La finestra di fronte. As an added feature, the book includes a DVD of Scola?s short film ?43??97, which has been unavailable outside of Italy until now.