Issues and Reviews in Teratology: Volume 1

تراتولوژی یکی از قدیمی ترین و جوان ترین مشغله های بشری است. همزمان با اولین مشاهدات انسان از ستارگان، ضبط او از بدشکلی انسان و حیوان بود. اما، چنین ناهنجاری‌هایی باید حتی زودتر از این هم رخ داده باشد، زیرا اگرچه این یکی از آن چیزهایی است مانند تکامل - که نمی‌توان آن را اثبات کرد، با این وجود غیرقابل انکار است که بدشکلی باید از زمانی رخ داده باشد که اشکال پیچیده حیات برای اولین بار در سیاره ما پدید آمده باشد. و اینکه از ابتدای آگاهی بشر، گونه ما از چنین اتفاقاتی آگاه بوده است. از اولین ثبت‌های این شیفتگی به شکل و معنای نابهنجاری، خطی پرپیچ و خم اما پیوسته به مبارزات مدرن برای درک و کنترل این مظاهر کشیده شده است. و اکنون، پس از مدتها اشغال جایگاهی ارجمند اما پیرامونی در تالارهای فعالیت‌های فلسفی و علمی، تراتولوژی به طور ناگهانی جایگاه برجسته‌ای را در مرکز تقاطع پیچیده دغدغه‌های بشری به دست آورده است. این تغییر در اقبال آن به اشکال مختلفی صورت گرفته است. رشد نادرست جنین به دغدغه محیط بانان، فعالان گرایش های مختلف، سازمان های صنعتی، سازمان های دولتی، اخلاق شناسان، والدین تبدیل شده است. ه. ، افراد و گروه هایی که اعمال آنها ناشی از دلهره است. چنین انگیزه هایی البته بی اساس نیستند. ضربه ناشی از تالیدومید یک زخم در عین حال خام بر جای گذاشت. برای سایر پزشکان، دانشگاهیان، متخصصان تجربی- افزایش علاقه به رشد جنین در سطح متفاوتی است، و پیگیری آنها گسترده است و عوامل خارجی را تنها یکی از دلایل رشد ناقص می دانند.

Teratology is at once among the oldest and youngest of human preoccupations. Coincident with man's first observations of the stars were his recordings of human and animal deformities. But, such aberrancies must have occurred even earlier, for although it is one of those things-like evolution-that cannot be proven, it is nevertheless indisputable that dysmorphogenesis must have occurred from the time complex forms of life first arose on our planet; and that from the beginnings of human awareness our species was conscious of such happenings. From the earliest recordings of this fascination with the form and meaning of abnormality a tortuous but continuous line extends to modern struggles to understand and control these manifestations. And now, after long occupying an honorable but peripheral place in the halls of philosophical and scientific pursuits, teratology has quite suddenly come to take a prominent position at the hub of a complex crossroads of human concerns. This shift in its fortune has taken several forms. Fetal maldevelopment has become the concern of environmentalists, activists of various persuasions, indus­ trial organizations, government agencies, ethicists, parents-i. e. , individuals and groups whose actions are impelled by apprehension. Such motives are of course not without basis; the trauma of thalidomide left a scar yet raw. For still others­ clinicians, academics, experimentalists-the upsurge in the interest in fetal mal­ development is at a different level, and their pursuits are broad, taking external agents as but one of the causes of defective development.