دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
دانلود کتاب Islands of Memory: The Landscape of the (Non)Memory of the Holocaust in Polish Education between 1989–2015
دانلود کتاب جزایر حافظه: چشم انداز خاطره (غیر) هولوکاست در آموزش لهستان بین 1989-2015
مشخصات کتاب
Islands of Memory: The Landscape of the (Non)Memory of the Holocaust in Polish Education between 1989–2015
ویرایش:
نویسندگان: Jolanta Ambrosewicz-Jacobs
سری:
ISBN (شابک) : 8323349304, 9788323349303
ناشر: Jagiellonian University Press
سال نشر: 2020
تعداد صفحات: 482
[489]
زبان: English
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 8 Mb
قیمت کتاب (تومان) : 38,000
در صورت تبدیل فایل کتاب Islands of Memory: The Landscape of the (Non)Memory of the Holocaust in Polish Education between 1989–2015 به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب جزایر حافظه: چشم انداز خاطره (غیر) هولوکاست در آموزش لهستان بین 1989-2015 نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
توضیحاتی در مورد کتاب جزایر حافظه: چشم انداز خاطره (غیر) هولوکاست در آموزش لهستان بین 1989-2015
این کتاب به مسائل مربوط به حافظه (کلمه مناسب تر، اصطلاح پس از حافظه ماریان هیرش) از هولوکاست در میان لهستانی های جوان، نگرش نسبت به یهودیان و هولوکاست در زمینه تطبیقی تحولات آموزشی در کشورهای دیگر می پردازد. اصطلاح «یهودیان» همانطور که به درستی اشاره شد، جوآنا توکارسکا-باکر (2010) یک اصطلاح بی‌متن‌سازی‌شده است که در اینجا به معنای آنتونی سولک (2010) به عنوان یک موجودیت «نمادین» جمعی استفاده می‌شود. تمرکز بر آموزش (انتقال ارزش ها)، تغییرات نگرش و اقدامات انجام شده برای حفظ (یا مقابله با) حافظه یهودیان و فرهنگ آنها در لهستان معاصر بود. مطالعه ای که کتاب عمدتاً به آن اشاره می کند در سال 2008 انجام شد و دومین مطالعه بر روی نمونه ملی نماینده نوجوانان لهستانی پس از اولین مطالعه انجام شده در سال 1998 بود. داده ها ممکن است از وضعیت سیاسی کنونی دور از گرایش به عقب نشینی به نظر برسند. افزایش آموزش در مورد هولوکاست که پس از سال 1989 و به ویژه بین سال‌های 2000 و 2005 حاکم شد، با این وجود، روندها و نتایج مداخلات آموزشی خاص را ارائه می‌دهند که جهانی هستند و ممکن است نمونه‌هایی برای زمینه‌های مختلف ژئوپلیتیک باشند. تمرکز این تحقیق اساساً بر سیاست یادآوری نبود، که اغلب رویکردی ملی دارد، اگرچه ابتکارات دولتی نیز مورد توجه خوانندگان قرار می‌گیرد، بلکه بیشتر بر اقدامات مردمی است که اغلب توسط سازمان‌های جامعه مدنی محلی (NGO) آغاز می‌شود. یا معلمان و / یا دانش آموزان فردی. این مطالعه تلاش کرده است جایگاهی را که یهودیان دارند (یا ندارند) در فرهنگ حافظه در لهستان، جایی که بزرگترین جامعه یهودی در اروپای پیش از جنگ زندگی می کردند، کشف کند، که بیش از 90 درصد آن در جریان هولوکاست به قتل رسیده است. چالش نشان دادن تنوع پدیده هایی با هدف ادغام تاریخ و فرهنگ یهود در فرهنگ ملی بود، از جمله زمینه های آموزش فوق برنامه، اغلب بر خلاف سیاست های آموزشی جریان اصلی، با در نظر گرفتن اینکه یهودیانی که در حال حاضر در لهستان زندگی می کنند نیز در بسیاری از موارد فعال هستند. شریک در ابتکارات عمومی مختلف. به ندرت می توان تحقیقات تجربی عمیقی را یافت که مجموعه حوزه های ساخت حافظه و نگرش های جوانان را به عنوان یک مجموعه بررسی کند، از جمله ارزیابی اقدامات (برنامه های سازمان های غیر دولتی و پروژه های مدرسه) در زمینه آموزش، به ویژه. با اشاره به اثرات بلند مدت برنامه های آموزشی. فرض قبل از این پروژه این بود که پرسیدن سؤالاتی که در طول این تحقیق ظاهر می شوند، مطالعات بیشتری را تحریک می کند. این کتاب به سه بخش تقسیم شده است: حافظه، نگرش ها و اعمال. هر سه بخش کتاب، اگرچه با هدف تجزیه و تحلیل روند جاری بازسازی و ساختارشکنی خاطره هولوکاست در لهستان پس از سال 2000، از جمله پویایی نگرش جوانان لهستانی نسبت به یهودیان، شوآ و خاطره شوآ، مبتنی است. در نظریه های مختلف و از مفاهیم مختلف الهام گرفته شده است. فرض قبل از مطالعه این بود که این فرآیند پیچیده تغییر نگرش را نمی توان در چارچوب یک رشته دانشگاهی یا یک نظریه تفسیر و توضیح داد. آموزش و مطالعات فرهنگی قطعاً نقش مهمی در کشف ابتکارات انجام شده برای تحقیق، مطالعه و بزرگداشت هولوکاست و بقایای فرهنگ غنی یهودی در لهستان ایفا کردند، اما جامعه شناسی، مردم شناسی و روانشناسی نیز در کمک به مشاهده این روند نقش داشتند. از زوایای مختلف
توضیحاتی درمورد کتاب به خارجی
This book addresses the issues of memory (a more suitable word would be Marianne Hirsh’s term of postmemory) of the Holocaust among young Poles, the attitudes towards Jews and the Holocaust in the comparative context of educational developments in other countries. The term “Jews” is, as rightly noted Joanna Tokarska-Bakir (2010) a decontextualized term used here in the meaning of Antoni Sułek (2010) as a collective “symbolic” entity. The focus was on education (transmitting values), attitudinal changes and actions undertaken to preserve (or counteract) the memory of Jews and their culture in contemporary Poland. The study to which the book primarly refers was conducted in 2008 and was a second study on a national representative sample of Polish adolescents after the first one undertaken in 1998. The data may seem remote from the current political situation of stepping back from the tendency to increase education about the Holocaust which dominated after 1989 and especially between 2000 and 2005, nonetheless they present trends and outcomes of specific educational interventions which are universal and may set examples for various geopolitical contexts. The focus of this research was not primarily on the politics of remembrance, which often takes a national approach, although state initiatives are also brought to the attention of the reader, but rather on grassroots action, often initiated by local civil society organizations (NGOs) or individual teachers and/or students. This study has attempted to discover the place that Jews have (or do not have) in the culture of memory in Poland, where there lived the largest Jewish community in pre-war Europe, more than 90% of which was murdered during the Holocaust. The challenge was to show the diversity of phenomena aimed at integrating Jewish history and culture into national culture, including areas of extracurricular education, often against mainstream educational policy, bearing in mind that the Jews currently living in Poland are also, in many cases, active partners in various public initiatives. It is rare to find in-depth empirical research investigating the ensemble of areas of memory construction and the attitudes of youth as an ensemble, including the evaluation of actions (programmes of non-governmental organisations and school projects) in the field of education, particularly with reference to the long-term effects of educational programmes. The assumption prior to this project was that the asking of questions appearing during this research would stimulate further studies. The book is divided into three parts: Memory, Attitudes and Actions. All three parts of the book, although aimed at analysing an ongoing process of reconstructing and deconstructing memory of the Holocaust in post-2000 Poland, including the dynamics of the attitudes of Polish youth toward Jews, the Shoah and memory of the Shoah, are grounded in different theories and were inspired by various concepts. The assumption prior to the study was that this complex process of attitudinal change cannot be interpreted and explained within the framework on one single academic discipline or one theory. Education and the cultural studies definitely played a significant role in exploring initiatives undertaken to research, study and commemorate the Holocaust and the remnants of the rich Jewish culture in Poland, but the sociology, anthropology and psychology also played a part in helping to see this process from various angles.
