Islam and Chinese Society: Genealogies, Lineage and Local Communities

این کتاب تاریخ طولانی مسلمانان چینی را که به عنوان قوم هوی شناخته می‌شوند و به عنوان یک اقلیت در نظر گرفته می‌شوند، بررسی می‌کند، اگرچه در واقع آنها را به جای قومیت، مذهب متمایز می‌کند. این نشان می‌دهد که چگونه مسلمانان چینی با گذشت زمان، شیوه‌های چینی را که در جامعه گسترده‌تر چین تکامل یافت، اتخاذ کردند، شیوه‌هایی مانند ساختن و ثبت نسب‌های پدر خطی، گسترش شجره نامه‌ها، و تبلیغ آموزش و آموزه‌های کنفوسیوس، در مورد هوی‌ها از طریق استفاده از متون چینی در آموزش اسلام در مساجد این کتاب همچنین موارد دیگر را بررسی می کند، از جمله سیستم صدور گواهینامه مساجد، توسعه فرقه های صوفیانه، انطباق فرهنگی اسلام در سطح محلی، و روابط بین اسلام و کنفوسیوس، بین دولت و جوامع محلی، و بین مسلمانان تحصیل کرده. نخبگان و باسوادان کنفوسیوس. به طور کلی، این کتاب نشان می دهد که مسلمانان چینی تا چه حد عمیقاً در یک جامعه چند فرهنگی چینی ادغام شده اند.

This book explores the long history in China of Chinese Muslims, known as the Hui people, and regarded as a minority, though in fact they are distinguished by religion rather than ethnicity. It shows how over time Chinese Muslims adopted Chinese practices as these evolved in wider Chinese society, practices such as constructing and recording patrilinear lineages, spreading genealogies, and propagating education and Confucian teaching, in the case of the Hui through the use of Chinese texts in the teaching of Islam at mosques. The book also examines much else, including the system of certification of mosques, the development of Sufi orders, the cultural adaptation of Islam at the local level, and relations between Islam and Confucianism, between the state and local communities, and between the educated Muslim elite and the Confucian literati. Overall, the book shows how extensively Chinese Muslims have been deeply integrated within a multi-cultural Chinese society.