Islam after Communism : religion and politics in Central Asia

در جوامعی که هفتاد سال حکومت شوروی را تجربه کرده اند، مسلمانان چگونه با اسلام ارتباط دارند؟ پروژه آرمان‌شهری بلشویکی برای بازسازی جهان با حذف دین از آن، چگونه بر آسیای مرکزی تأثیر گذاشت؟ ادیب خالد بینش های حاصل از مطالعه اسلام و تاریخ شوروی را برای پاسخ به این پرسش ها ترکیب می کند. خالد با این استدلال که تهاجم مستمر شوروی به اسلام، الگوهای تعلیمات اسلامی را از بین برد و زندگی عمومی را به طور کامل اسلام زدایی کرد، نشان می دهد که اسلام مترادف با سنت شد و تابع هویت های قومی قدرتمندی بود که در دوره شوروی متبلور شد. او نشان می‌دهد که این میراث امروز چگونه دوام می‌آورد و چگونه برای اکثریت قریب به اتفاق مردم، بازگشت به اسلام به معنای احیای سنت‌های ویران‌شده در دوران کمونیسم است.

اسلام پس از کمونیسم دلیل می‌کند که ترس از اسلام افراطی افراطی که هم بر افکار غربی و هم بر بسیاری از دولت‌های آسیای مرکزی مسلط است، باید با درک سیاست ضد تروریسم که به دولت‌ها اجازه می‌دهد سیاست‌های استبدادی خود را با افراطی جلوه دادن همه مخالفان توجیه کنند، تعدیل شود. خالد با قرار دادن تجربه آسیای مرکزی در چشم‌انداز تطبیقی ​​گسترده تاریخ اسلام مدرن، مخالف دیدگاه‌های ذات‌گرایانه اسلام و مسلمانان بحث می‌کند و بحث دقیق و آگاهانه‌ای از نیروهای فعال در این منطقه حیاتی ارائه می‌کند.

How do Muslims relate to Islam in societies that experienced seventy years of Soviet rule? How did the utopian Bolshevik project of remaking the world by extirpating religion from it affect Central Asia? Adeeb Khalid combines insights from the study of both Islam and Soviet history to answer these questions. Arguing that the sustained Soviet assault on Islam destroyed patterns of Islamic learning and thoroughly de-Islamized public life, Khalid demonstrates that Islam became synonymous with tradition and was subordinated to powerful ethnonational identities that crystallized during the Soviet period. He shows how this legacy endures today and how, for the vast majority of the population, a return to Islam means the recovery of traditions destroyed under Communism.

Islam after Communism reasons that the fear of a rampant radical Islam that dominates both Western thought and many of Central Asia’s governments should be tempered with an understanding of the politics of antiterrorism, which allows governments to justify their own authoritarian policies by casting all opposition as extremist. Placing the Central Asian experience in the broad comparative perspective of the history of modern Islam, Khalid argues against essentialist views of Islam and Muslims and provides a nuanced and well-informed discussion of the forces at work in this crucial region.