Is Racism an Environmental Threat?

بحران زیست‌محیطی طاقت‌فرساترین بحرانی است که تاکنون بشریت با آن مواجه شده است و پیامدهای آن در همه حوزه‌های زندگی نفوذ کرده است. این کتاب عمیق رابطه آن را با اسلام هراسی به عنوان شکل غالب نژادپرستی امروزی بررسی می‌کند و نشان می‌دهد که چگونه هر دو ریشه در سلطه، استعمار و منطق سرمایه‌داری دارند.

غسان هیج پیشنهاد می‌کند که هم نژادپرستی و هم رابطه مخرب بشریت با محیط از همان شیوه سکونت در جهان سرچشمه می گیرد: یک نیروی اشغالگر منافع خود را به عنوان قانون تحمیل می کند، دیگران را برای استخراج ارزش تحت فرمان خود قرار می دهد، آنچه را که در راه است ریشه کن یا از بین می برد.

در پیوند این دو. هیج به این ادعا که در بسیاری از فضاهای فعال مبنی بر اینکه مبارزات ضد نژادپرستانه و بوم‌شناختی با هم مرتبط هستند، صدا می‌دهد. در هر دو، هدف این است که فراتر از چیزی که ما را وادار می کند غیریت را، چه انسانی و چه غیر انسانی، به عنوان چیزی که صرفاً برای مدیریت وجود دارد، ببینیم.

The ecological crisis is the most overwhelming to have ever faced humanity and its consequences permeate every domain of life. This trenchant book examines its relation to Islamophobia as the dominant form of racism today, showing how both share roots in domination, colonialism, and the logics of capitalism.

Ghassan Hage proposes that both racism and humanity's destructive relationship with the environment emanate from the same mode of inhabiting the world: an occupying force imposes its own interest as law, subordinating others for the extraction of value, eradicating or exterminating what gets in the way.

In connecting these two issues, Hage gives voice to the claim taking shape in many activist spaces that anti-racist and ecological struggles are intrinsically related. In both, the aim is to move beyond what makes us see otherness, whether human or nonhuman, as something that exists solely to be managed.