Iron Nutrition in Soils and Plants: Proceedings of the Seventh International Symposium on Iron Nutrition and Interactions in Plants, June 27–July 2, 1993, Zaragoza, Spain

آهن یکی از اجزای اصلی پوسته زمین است. با این حال، در شرایط قلیایی که معمولاً در محیط های خشک و نیمه خشک یافت می شود، آهن در دسترس گیاهان قرار نمی گیرد. هنگامی که گیاهان تحت تأثیر کمبود آهن قرار می گیرند، برگ های آنها زرد می شود (کلروتیک)، و رشد گیاه و عملکرد محصول کاهش می یابد. ریشه گیاهان تحت تأثیر کمبود آهن ممکن است مجموعه‌ای از پاسخ‌ها را برای بهبود جذب آهن ایجاد کند، مانند افزایش دفع پروتون و قابلیت‌های کاهش آهن یا دفع چلاتورهای آهن به نام سیدروفور. کمبود آهن بر محصولات عمده در سراسر جهان تأثیر می گذارد، از جمله برخی از مهم اقتصادی مهم مانند درختان میوه و دیگران. اصلاح کمبود آهن معمولاً از طریق استفاده پرهزینه از کلات های مصنوعی انجام می شود. از آنجایی که این روش‌های اصلاحی بسیار گران هستند، رقابت کشاورزان اغلب کاهش می‌یابد و کمبود آهن ممکن است به یک عامل محدودکننده برای نگهداری، معرفی یا گسترش برخی از محصولات تبدیل شود. علیرغم سالهای متمادی که به مطالعه کمبود آهن اختصاص داده شده است، دانش کمبود آهن در خاک و گیاهان هنوز در بسیاری از جنبه ها پراکنده است. ما فقط اطلاعات ناقصی در مورد فرآیندهایی در سطح مولکولی داریم که باعث می‌شود برخی گونه‌ها و ارقام گیاهی نتوانند آهن را از خاک بگیرند و از آن استفاده کنند، در حالی که گیاهان دیگر در شرایط یکسان به طور رضایت‌بخشی رشد می‌کنند.

Iron is a major constituent of the earth crust. However, under alkaline conditions commonly found in arid and semi-arid environments iron becomes unavailable to plants. When plants are affected by a shortage of iron their leaves become yellow (chlorotic), and both plant growth and crop yield are reduced. The roots of plants affected by iron deficiency may develop a series of responses directed to improve iron uptake, such as increased proton excretion and iron reduction capabilities or excretion of iron chela tors called siderophores. Iron deficiency affects major crops worldwide, including some of major economic importance such as fruit trees and others. Correction of iron deficiency is usually implemented through costly application of synthetic chelates. Since these correction methods are very expensive, the competitivity of farmers is often reduced and iron deficiency may become a limiting factor for the maintenance, introduction or expansion of some crops. In spite of the many years devoted to the study of iron deficiency, the knowledge of iron deficiency in soils and plants is still fragmentary in many aspects. We have only incomplete information on the processes at the molecular level that make some plant species and cultivars unable to take and utilize iron from the soil, whereas other plants grow satisfactorily under the same conditions.