IR Theory, Historical Analogy, and Major Power War

این کتاب به طور انتقادی عناصر ناسیونالیسم اول آمریکا، نو محافظه‌کاری، نئورئالیسم، نئولیبرالیسم، نظریه‌های محیطی، و ساخت‌گرایی اجتماعی را از طریق توسعه یک رویکرد «واقع‌گرای جایگزین» برای مطالعه ریشه‌های اصلی بررسی می‌کند. جنگ قدرت نویسنده مفاهیم «قطبیت» و تصمیم‌گیری و دیپلماسی «حاکمیت» را قبل از توسعه مفهوم «چند مرکزیت بسیار ناهموار» نقد می‌کند. این کتاب سپس یک رویکرد تاریخی تطبیقی ​​منحصر به فرد را توسعه می دهد که به دنبال مقایسه و مقایسه دوران پیش از جنگ جهانی اول، پیش از جنگ جهانی دوم و جنگ سرد با دوره معاصر پس از جنگ سرد است. استدلال می شود که ایالات متحده، از آنجایی که هژمون پیشرو جهانی باقی می ماند، باید به طور کامل در دیپلماسی چندجانبه با دوستان و رقبای اصلی خود در ایجاد اشکال مختلف تقسیم قدرت و توافقنامه های مشترک حاکمیت مشارکت کند تا از قطبی شدن نظام جهانی جلوگیری کند. به دو اتحاد متخاصم که بیشتر یادآور دوران قبل از جنگ جهانی اول و قبل از جنگ جهانی دوم است تا "جنگ سرد جدید".

This book critically examines elements of America-First nationalism, neo-conservatism, neo-realism, neo-liberalism, environmental theories, and social constructionism by way of developing an “alternative realist” approach to the study of the origins of major power war. The author critiques concepts of “polarity” and “sovereign” decision making and diplomacy before developing the concept of “highly uneven polycentrism.” The book then develops a unique comparative historical approach that seeks to compare and contrast the pre-World War I, pre-World War II, and Cold War eras with the contemporary post-Cold War period. It is argued that the US, as it remains the leading global hegemon, must fully engage in multilateral diplomacy with major friends and rivals alike in the establishment of differing forms of power sharing and joint sovereignty accords—in order to prevent the global system from polarizing into two contending alliances more reminiscent of both the pre-World War I and pre-World War II periods than the “new Cold War.”