Invisible hands : self-organization and the eighteenth century

چرا جهان منظم است و این نظم چگونه بوجود می آید؟ انسان‌ها در بسیاری از نظام‌های ظاهراً منظم (طبیعی، اجتماعی، سیاسی، اقتصادی، شناختی و غیره) زندگی می‌کنند که منشأ و اهداف آنها اغلب مبهم است. در قرن هجدهم، قطعیت های قدیمی تر در مورد چنین دستوراتی، که ریشه در مشیت الهی یا عملیات مکانیکی طبیعت داشت، شروع به از بین رفتن کرد. به جای آنها درک جدیدی از پیچیدگی چیزها پدید آمد، شناخت جدیدی از بی نظمی و تصادفی بودن جهان، تردیدهای جدید در مورد روابط ساده علت و معلولی، اما با آنها همچنین توانایی جدیدی برای تصور نظم های جهان، چه طبیعی و چه ساخته دست بشر، پدید آمد. ، به عنوان خودسازمانده. اگر سیستم‌های بزرگ به حال خود رها شوند، اروپایی‌های قرن هجدهم به طور فزاینده‌ای به این باور رسیدند که نظم به خودی خود بدون نیاز به طراحی یا جهت خارجی پدیدار خواهد شد.

در دست‌های نامرئی جاناتان شیهان و درور وهرمن ظواهر بسیاری از زبان خودسازمان دهی را در غرب قرن هجدهم دنبال می کنند. در مجموعه‌ای از حوزه‌ها، از جمله دین، جامعه، فلسفه، علم، سیاست، اقتصاد، و حقوق، آنها نشان می‌دهند که چگونه و چرا این طرز تفکر در دید عموم قرار گرفت، سپس برجسته شد و به آستانه قرن نوزدهم رسید. در اشکال همه کاره، متنوع و اغلب غافلگیرکننده. دستهای نامرئی که ترکیب جدیدی از تحولات فکری و فرهنگی ارائه می دهد، کمکی برجسته به تاریخ روشنگری و فرهنگ قرن هجدهم است.

Why is the world orderly, and how does this order come to be? Human beings inhabit a multitude of apparently ordered systems—natural, social, political, economic, cognitive, and others—whose origins and purposes are often obscure. In the eighteenth century, older certainties about such orders, rooted in either divine providence or the mechanical operations of nature, began to fall away. In their place arose a new appreciation for the complexity of things, a new recognition of the world’s disorder and randomness, new doubts about simple relations of cause and effect—but with them also a new ability to imagine the world’s orders, whether natural or manmade, as self-organizing. If large systems are left to their own devices, eighteenth-century Europeans increasingly came to believe, order will emerge on its own without any need for external design or direction.

In Invisible Hands, Jonathan Sheehan and Dror Wahrman trace the many appearances of the language of self-organization in the eighteenth-century West. Across an array of domains, including religion, society, philosophy, science, politics, economy, and law, they show how and why this way of thinking came into the public view, then grew in prominence and arrived at the threshold of the nineteenth century in versatile, multifarious, and often surprising forms. Offering a new synthesis of intellectual and cultural developments, Invisible Hands is a landmark contribution to the history of the Enlightenment and eighteenth-century culture.