Introduction to Modern Austrian Capital Theory

در طول دهه‌های پنجاه و شصت، مفهوم نئوکلاسیک عملکرد تولید در مقالات متعدد مورد انتقاد قرار گرفت. به ویژه، تجمیع کالاهای سرمایه ای مختلف در یک تعداد واحد مورد سرزنش قرار گرفت. اما دومین نقطه ضعف اساسی، یعنی نادیده گرفتن ساختار زمانی فرآیند تولید، توجه نسبتا کمی پیدا کرد. در حالی که تا دهه سی، نظریه سرمایه اتریشی که بر جنبه زمانی تولید تاکید می کرد، مکتبی مهم بود، پس از مناقشات بزرگ سرمایه در دهه سی به فراموشی سپرده شد. بیش از سی سال طول کشید، i. ه. تا اوایل دهه هفتاد، پیش از آن، نوزایی نظریه سرمایه اتریشی توسط نویسندگان مختلف صورت گرفت. ما تقریباً می‌توانیم تلاش‌های مختلف تولد دوباره بازدیدها در اقتصاد مدرن را به سه گروه طبقه‌بندی کنیم: 1. رویکرد ~ [1970، 1973، 1973a] بیشترین توجه را در ادبیات به خود جلب کرده است (Burmeister [1974]، Faber [1975] ]، Fehl [1975]، ~[1975]، Hagemann و ~ [1976]. در فصل 9 نشان داده خواهد شد که ~ تنها تا آنجایی که یک نئو اتریشی است به صراحت ساختار زمانی عمودی را در نظر می گیرد. اما او از مفاهیم اتریشی برتری روش‌های دورگرد، ترجیح زمانی و دوره تولید استفاده نمی‌کند. 2. مفهوم اخیر توسط گروه دوم احیا شده است، که Tintner [1970]، فون ویزز به آن‌ها پرداخته‌اند. ~cker [1971a, 1971b, 1974], ~ [1971, 1976 and ~ [1973, 1975, 1976] متعلق به.

During the fifties and the sixties the neoclassical concept of the production function was criticized in numerous papers. In particular, the aggregation of different capital goods into a single number was reprehended. A second essential disadvantage, namely the neglect of the time structure of the production process, found, however, rela­ tively little attention. While up to the thirties the Austrian capital theory which stressed the time aspect of production was an important school, it fell into oblivion after the great capital controversies of the thirties. It took over thirty years, i. e. till the beginning of the seventies be­ fore it came to a renaissance of the Austrian capital theory by var­ ious writers. We may roughly classify the different attempts of Hits rebirth in modern economics" into three groups: 1. The approach of ~ [1970, 1973, 1973a] has received most of the attention in the literature (Burmeister [1974], Faber [1975], Fehl [1975], ~[1975], Hagemann and ~ [1976]). It will be shown in Chapter 9 that ~ is only in so far a Neo-Austrian as he does explicitly take into consideration the vertical time structure of the production process. But he does not use the Austrian concepts of superiority of roundabout methods, of time preference and of the period of production. 2. The latter concept has been revived by the second group, to which Tintner [1970], von Weizs~cker [1971a, 1971b, 1974], ~ [1971, 1976 and ~ [1973, 1975, 1976] belong.