دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش: [1 Spi Pap/ ed.]
نویسندگان: World Health Organization
سری:
ISBN (شابک) : 9241548061, 9789241548069
ناشر: World Health Organization
سال نشر: 2010
تعداد صفحات: 107
زبان: English
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 3 Mb
در صورت تبدیل فایل کتاب Intervention Guide for Mental, Neurological and Substance-use Disorders in Non-specialized Health Settings: Mental health Gap Action Programme (mhGAP) به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب راهنمای مداخله برای اختلالات روانی، عصبی و مصرف مواد در محیطهای بهداشتی غیرتخصصی: برنامه اقدام شکاف سلامت روان (mhGAP) نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
حدود چهار نفر از هر پنج نفر در کشورهای کم درآمد و با درآمد متوسط که برای شرایط روانی، عصبی و مصرف مواد به خدمات نیاز دارند، این خدمات را دریافت نمی کنند. حتی زمانی که در دسترس باشد، مداخلات اغلب نه مبتنی بر شواهد هستند و نه کیفیت بالایی دارند. WHO اخیراً برنامه اقدام شکاف سلامت روان (mhGAP) را برای کشورهای با درآمد کم و متوسط با هدف افزایش مراقبت از اختلالات روانی، عصبی و مصرف مواد راه اندازی کرده است. این راهنمای مداخله mhGAP برای تسهیل ارائه مداخلات مبتنی بر شواهد مرتبط با mhGAP در محیطهای مراقبت بهداشتی غیرتخصصی ایجاد شده است. یک ایده مشترک اما اشتباه وجود دارد که همه مداخلات بهداشت روانی پیچیده هستند و فقط می توانند توسط کارکنان بسیار متخصص ارائه شوند. تحقیقات در سال های اخیر امکان سنجی ارائه مداخلات دارویی و روانی اجتماعی در محیط های مراقبت بهداشتی غیرتخصصی را نشان داده است. راهنمای مدل حاضر بر اساس بررسی تمام علوم موجود در این زمینه است و مداخلات توصیه شده برای استفاده در کشورهای با درآمد کم و متوسط را ارائه می دهد. راهنمای مداخله شامل راهنمایی در مورد مداخلات مبتنی بر شواهد برای شناسایی و مدیریت تعدادی از شرایط اولویت است. شرایط اولویت شامل افسردگی، روان پریشی، اختلالات دوقطبی، صرع، اختلالات رشدی و رفتاری در کودکان و نوجوانان، زوال عقل، اختلالات مصرف الکل، اختلالات مصرف مواد مخدر، آسیب رساندن به خود/خودکشی و سایر شکایات مهم عاطفی یا پزشکی غیرقابل توضیح است. این شرایط اولویت به این دلیل انتخاب شدند که نشان دهنده بار بزرگی از نظر مرگ و میر، عوارض یا ناتوانی هستند، هزینه های اقتصادی بالایی دارند و با نقض حقوق بشر همراه هستند. راهنمای مداخله برای استفاده در محیطهای مراقبت بهداشتی غیرتخصصی ایجاد شده است. هدف این راهنما ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی است که در مراکز سطح اول و دوم کار می کنند. این ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی ممکن است در یک مرکز بهداشتی یا به عنوان بخشی از تیم بالینی در یک بیمارستان یا کلینیک در سطح منطقه کار کنند. آنها شامل پزشکان عمومی، پزشک خانواده، پرستاران و افسران بالینی هستند. سایر ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی غیرمتخصص می توانند با سازگاری لازم از راهنمای مداخله استفاده کنند. امکانات سطح اول شامل مراکز مراقبت بهداشتی است که به عنوان اولین نقطه تماس با یک متخصص بهداشتی عمل می کنند و مراقبت های پزشکی و پرستاری سرپایی را ارائه می دهند. خدمات توسط پزشکان عمومی یا پزشکان، دندانپزشکان، افسران بالینی، پرستاران جامعه، داروسازان و ماماها و غیره ارائه می شود. امکانات سطح دوم شامل بیمارستانی در سطح اول ارجاع است که مسئول یک منطقه یا یک منطقه جغرافیایی تعریف شده است که دارای جمعیت مشخصی است و توسط یک سازمان سیاسی-اداری، مانند تیم مدیریت بهداشت منطقه اداره می شود. پزشک منطقه یا متخصص سلامت روان از تیم مراقبت بهداشتی سطح اول برای راهنمایی و ارجاع پشتیبانی می کند. راهنمای مداخله مختصر است تا مداخلات غیرمتخصصان پرمشغله در کشورهای با درآمد کم و متوسط را تسهیل کند. این به طور مفصل توضیح می دهد که چه باید کرد و بر اهمیت آموزش ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی غیرمتخصص در استفاده از راهنمای مداخله mhGAP برای ارزیابی و مدیریت افراد مبتلا به اختلالات روانی، عصبی و مصرف مواد تاکید می کند.
About four out of five people in low- and middle-income countries who need services for mental, neurological and substance-use conditions do not receive them. Even when available, the interventions often are neither evidence-based nor of high quality. WHO recently launched the mental health Gap Action Programme (mhGAP) for low- and middle-income countries with the objective of scaling up care for mental, neurological and substance-use disorders. This mhGAP Intervention Guide has been developed to facilitate mhGAP-related delivery of evidence-based interventions in non-specialized health-care settings. There is a widely shared but mistaken idea that all mental health interventions are sophisticated and can only be delivered by highly specialized staff. Research in recent years has demonstrated the feasibility of delivery of pharmacological and psychosocial interventions in non-specialized health-care settings. The present model guide is based on a review of all the science available in this area and presents the interventions recommended for use in low- and middle-income countries. The Intervention Guide includes guidance on evidence-based interventions to identify and manage a number of priority conditions. The priority conditions included are depression, psychosis, bipolar disorders, epilepsy, developmental and behavior disorders in children and adolescents, dementia, alcohol-use disorders, drug-use disorders, self-harm/suicide and other significant emotional or medically unexplained complaints. These priority conditions were selected because they represent a large burden in terms of mortality, morbidity or disability, have high economic costs, and are associated with violations of human rights. The Intervention Guide has been developed for use in non-specialized health-care settings. The guide is aimed at health-care providers working at first- and second-level facilities. These health-care providers may be working in a health center or as part of the clinical team at a district-level hospital or clinic. They include general physicians, family physicians, nurses and clinical officers. Other non-specialist health-care providers can use the Intervention Guide with necessary adaptation. The first-level facilities include the health-care centers that serve as first point of contact with a health professional and provide outpatient medical and nursing care. Services are provided by general practitioners or physicians, dentists, clinical officers, community nurses, pharmacists and midwives, among others. Second-level facilities include the hospital at the first referral level responsible for a district or a defined geographical area containing a defined population and governed by a politico-administrative organization, such as a district health management team. The district clinician or mental health specialist supports the first-level health-care team for mentoring and referral.The Intervention Guide is brief so as to facilitate interventions by busy non-specialists in low- and middle-income countries. It describes in detail what to do and emphasizes the importance of non-specialist health-care providers being trained in using the mhGAP Intervention Guide for assessing and managing people with mental, neurological and substance-use disorders.