Intertemporal Asset Pricing: Evidence from Germany

در اواسط دهه هشتاد مهرا و پرسکات نشان دادند که حق بیمه به دست آمده توسط سهام آمریکایی را نمی توان به طور منطقی با مدل های متعارف بازار سرمایه توضیح داد. با استفاده از ابزار افزودنی زمان، حق بیمه مشاهده شده تنها با پارامترهای ریسک گریزی غیرواقعی بالا قابل توضیح است. این پدیده به عنوان پازل حق بیمه سهام شناخته شده است. مدت کوتاهی پس از آن نیز مشاهده شد که نرخ بدون ریسک نسبت به حق بیمه مشاهده شده بسیار پایین است. این مقاله اولین مقاله ای است که این معماها را در بازار سرمایه آلمان تحلیل می کند. با بحث کامل در مورد مدل‌های نظری موجود شروع می‌شود و سپس به انجام مطالعات تجربی مختلف در بازار سرمایه آلمان می‌پردازد. پس از بحث درباره ویژگی‌های طبیعی هسته قیمت‌گذاری که توسط آن جریان‌های نقدی آتی به قیمت‌های اوراق بهادار تبدیل می‌شوند، مدل‌های مختلف تعادل چند دوره‌ای برای هسته‌های قیمت‌گذاری ضمنی آن‌ها بررسی می‌شوند. نقطه شروع یک سرمایه گذار نماینده است که سیاست سرمایه گذاری و مصرف خود را در طول زمان بهینه می کند. یکی از مفاهیم مهم سودمندی افزودنی زمان، هویت ریسک گریزی نسبی و معکوس کشش بین زمانی جایگزینی است. از آنجایی که این هویت با واقعیت در تضاد است، این مقاله به بحث در مورد ترجیحات بازگشتی می‌پردازد که اصل مطلوبیت مورد انتظار را نقض می‌کنند، اما امکان جداسازی ریسک‌گریزی نسبی و کشش بین زمانی جایگزینی را فراهم می‌کنند.

In the mid-eighties Mehra and Prescott showed that the risk premium earned by American stocks cannot reasonably be explained by conventional capital market models. Using time additive utility, the observed risk pre­ mium can only be explained by unrealistically high risk aversion parameters. This phenomenon is well known as the equity premium puzzle. Shortly aft­ erwards it was also observed that the risk-free rate is too low relative to the observed risk premium. This essay is the first one to analyze these puzzles in the German capital market. It starts with a thorough discussion of the available theoretical mod­ els and then goes on to perform various empirical studies on the German capital market. After discussing natural properties of the pricing kernel by which future cash flows are translated into securities prices, various multi­ period equilibrium models are investigated for their implied pricing kernels. The starting point is a representative investor who optimizes his invest­ ment and consumption policy over time. One important implication of time additive utility is the identity of relative risk aversion and the inverse in­ tertemporal elasticity of substitution. Since this identity is at odds with reality, the essay goes on to discuss recursive preferences which violate the expected utility principle but allow to separate relative risk aversion and intertemporal elasticity of substitution.