International Custom and the Continental Shelf: A Study in the Dynamics of Customary Rules of International Law

یکی از دلایل سرعت تغییر قوانین بین‌المللی در سال‌های اخیر، شتاب در توسعه فناوری بوده است. قابلیت‌های فن‌آوری جدید فرصت‌هایی را برای انواع جدیدی از فعالیت‌های اقتصادی ایجاد می‌کند که به نوبه خود نیازمند هنجارهای قانونی جدید برای تنظیم آنها است. بسیاری از این هنجارها با توافق صریح تدوین شده و در معاهدات چند جانبه گنجانده شده است. بسیاری از قوانین هوا و فضا معاصر با این روش توسعه یافته است. با این حال، به دلایل مختلف، روند انعقاد معاهده همیشه برای توسعه قانون جدید، حداقل در مراحل اولیه، کافی نیست. توافق صریح اکثریت قابل توجهی از کشورها بر روی هنجارهایی که با کمی دقت فرموله شده اند، مستلزم زمان و تلاش زیادی است. به عنوان مثال، هجده سال از آغاز کار کمیسیون حقوق بین الملل سازمان ملل متحد در مورد حقوق دریاها می گذرد که منجر به تدوین چهار کنوانسیون در کنفرانس ژنو در سال 1958 در این زمینه شد. ده سال پس از این کنفرانس، هیچ یک از چهار کنوانسیون مورد تایید اکثریت کشورهای جهان قرار نگرفته یا به آن ملحق نشده اند. بنابراین، تعجب آور نیست که در برخی از رشته ها، قانون جدید ابتدا به عنوان مجموعه ای از هنجارهای مرسوم با درجات متفاوتی از وضوح و پذیرش عمومی ظاهر می شود. اما ماهیت فرآیند توسعه و تغییر هنجارهای عرفی در نظریه حقوق بین الملل به اندازه کافی درک و توضیح داده نشده است. برخی از فقهای برجسته آن را «معموم» نامیده اند

One of the reasons for the speed with which international law has been changing in recent years has been the acceleration in the development of technology. New technological capabilities create opportunities for new kinds of economic activities which in turn require new legal norms to regulate them. Many such norms are formulated by express agreement and embodied in multilateral treaties. Much of contemporary air and space law is being developed by this method. For various reasons, however, the treaty­ making process is not always adequate for the development of new law, at least in its initial stages. Express agreement of a substantial majority of states on norms formulated with some precision requires much time and effort. Eighteen years have passed, for example, since the United Nations International Law Commission began its work on the law of the sea which led to the formulation of four conventions at the Geneva Conference of 1958 on this subject. Ten years after this Conference, none of the four conventions has been ratified or acceded to by a majority of the states of the world. It is not surprising, therefore, that in some fie1ds new law first emerges as a set of customary norms of varying degrees of c1arity and general accep­ tance. But the nature of the process of development and change of customary norms has remained inadequately understood and explained in the theory of intemationallaw. Some eminent jurists have called it "a mystery.