Integrating Zooarchaeology and Paleoethnobotany: A Consideration of Issues, Methods, and Cases

در سال‌های اخیر، محققان بر نیاز به تحلیل‌های جامع‌تر معیشتی تأکید کرده‌اند، و انتشارات مشترک در راستای این تلاش در ادبیات فراوان‌تر شده‌اند. با این حال، تلاش‌های نسبتا کمی برای ادغام کیفی داده‌های باستان‌شناسی جانوران‌شناسی (حیوانی) و دیرینه قوم‌شناسی (گیاه‌شناسی) و حتی تلاش‌های کمتری برای ادغام کمی این دو نوع شواهد معیشتی وجود دارد. با توجه به روش‌های بسیار متفاوتی که در بازیابی و کمی‌سازی این داده‌ها استفاده می‌شود، بدون ذکر تاریخچه‌های مختلف نگهداری آن‌ها، جای تعجب نیست که تعداد کمی از آنها این مشکل را انجام داده‌اند.

یکپارچه‌سازی باستان‌شناسی باستان‌شناسی و گیاه‌شناسی دیرینه‌ی قوم‌شناسی در مقابله با این مشکل پیشرو است. موضوع مهم با پرداختن به محدودیت‌های روش‌شناختی یکپارچه‌سازی داده‌ها، پیشنهاد روش‌های جدید و روش‌های نوآورانه برای استفاده از روش‌های تثبیت‌شده، و برجسته کردن مطالعات موردی است که با موفقیت از این روش‌ها برای روشن کردن راه‌های غذایی باستانی استفاده می‌کنند. این جلد این تصور را که راه‌های غذایی گیاهی و حیوانی متمایز هستند را به چالش می‌کشد و ادعا می‌کند که جداسازی تجزیه و تحلیل بقایای گیاهی و حیوانی باستان‌شناسی، دوگانگی کاذبی را بین این بخش‌های رژیم غذایی ایجاد می‌کند. در حمایت از یکپارچه‌سازی داده‌های کیفی و کمی، این حجم مجموعه‌ای از روش‌های روشن را برای (1) تعیین مناسب بودن یکپارچه‌سازی داده‌ها در هر مورد خاص، و (2) انجام یک رویکرد کیفی یا کمی یکپارچه ایجاد می‌کند.

In recent years, scholars have emphasized the need for more holistic subsistence analyses, and collaborative publications towards this endeavor have become more numerous in the literature. However, there are relatively few attempts to qualitatively integrate zooarchaeological (animal) and paleoethnobotanical (plant) data, and even fewer attempts to quantitatively integrate these two types of subsistence evidence. Given the vastly different methods used in recovering and quantifying these data, not to mention their different preservational histories, it is no wonder that so few have undertaken this problem.

Integrating Zooarchaeology and Paleoethnobotany takes the lead in tackling this important issue by addressing the methodological limitations of data integration, proposing new methods and innovative ways of using established methods, and highlighting case studies that successfully employ these methods to shed new light on ancient foodways. The volume challenges the perception that plant and animal foodways are distinct and contends that the separation of the analysis of archaeological plant and animal remains sets up a false dichotomy between these portions of the diet. In advocating qualitative and quantitative data integration, the volume establishes a clear set of methods for (1) determining the suitability of data integration in any particular case, and (2) carrying out an integrated qualitative or quantitative approach.