Innerschulische Wirklichkeiten neuer Steuerung: Zur Nutzung zentraler Lernstandserhebungen

در گذشته‌ی نه چندان دور، ابزارهای کنترلی مختلفی در سیستم‌های مدارس آلمان معرفی شده‌اند که انتظار تغییر پارادایم با آن‌ها دست به دست می‌شود. این همچنین شامل بررسی وضعیت یادگیری مرکزی در سراسر کشور می‌شود که به ویژه برای سطوح کنترل تک تک مدارس و طراحی درس‌ها طراحی شده است. توبیاس دیمر بررسی می کند که چگونه از نتایج چنین بررسی های وضعیت یادگیری مرکزی در مدارس استفاده می شود و اصول اساسی پارادایم کنترل جدید تا چه حد اجرا می شود. اصل جهت‌گیری خروجی در اینجا نقش محوری دارد که در بخش نظری، بر اساس تئوری سازمان‌دهی سیستمی-نظری لومان و رویکردهای نونهادگرای کنونی، تحت بازتاب کنترلی-نظری دقیقی قرار می‌گیرد. بر اساس دو مطالعه فرعی کیفی با مجموع 99 مصاحبه و 27 مشاهده در 8 مدرسه، بخش دوم به تحلیل چگونگی تحقق این اصل در هنگام استفاده از ارزیابی متمرکز سطوح یادگیری در مدارس می‌پردازد.

In den deutschen Schulsystemen sind in der jüngeren Vergangenheit verschiedene neue Steuerungsinstrumente eingeführt worden, mit denen die Erwartung eines Paradigmenwechsels einhergeht. Hierzu zählen auch jeweils bundeslandweite, zentrale Lernstandserhebungen, die in besonderer Weise auf die Steuerungsebenen der Einzelschule und der Unterrichtsgestaltung ausgerichtet sind. Tobias Diemer untersucht, wie die Ergebnisse solcher zentraler Lernstandserhebungen in Schulen genutzt und inwiefern wesentliche Prinzipien des neuen Steuerungsparadigmas realisiert werden. Eine zentrale Rolle spielt hierbei das Prinzip der Outputorientierung, das im theoretischen Teil einer eingehenden steuerungstheoretischen Reflexion anhand der systemtheoretischen Organisationstheorie Luhmanns sowie aktueller neoinstitutionalistischer Ansätze unterzogen wird. Auf der Grundlage zweier qualitativer Teilstudien mit insgesamt 99 Interviews und 27 Beobachtungen in 8 Schulen wird im zweiten Teil analysiert, wie sich dieses Prinzip bei der Nutzung zentraler Lernstandserhebungen in Schulen verwirklichen kann.