دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
دسته بندی: فرهنگی ویرایش: Paperback نویسندگان: Jennifer Fay سری: ISBN (شابک) : 0190696788, 9780190696788 ناشر: Oxford University Press, USA سال نشر: 2018 تعداد صفحات: 273 زبان: English فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) حجم فایل: 15 مگابایت
کلمات کلیدی مربوط به کتاب دنیای بی مهمان: سینما در زمان آنتروپوسن: آنتروپوسن، آب و هوا، انقراض دسته جمعی، سینما
در صورت تبدیل فایل کتاب Inhospitable World: Cinema In The Time Of The Anthropocene به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب دنیای بی مهمان: سینما در زمان آنتروپوسن نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
در سالهای اخیر، مدافعان محیطزیست و حقوق بشر پیشنهاد کردهاند
که ما وارد اولین عصر جدید زمینشناسی از پایان عصر یخبندان
شدهایم: آنتروپوسن. در این عصر جدید، انسان ها آمده اند تا
ناخواسته هم آب و هوا و هم جهان طبیعی را تغییر دهند. بشر باعث
انقراض دسته جمعی گونه های گیاهی و جانوری، آلودگی اقیانوس ها و
تغییر غیرقابل برگشت جو شده است. از قضا، به نظر می رسد تلاش های
ما برای مهمان نوازتر کردن سیاره برای خودمان، ما را به سمت
انقراض اجتناب ناپذیر سوق می دهد. نیرویی از طبیعت، بشریت اکنون
به عنوان عامل تاریخ متمرکز شده است. همانطور که جنیفر فی استدلال
می کند، این وضعیت جدید برای علم زمین شناسی همان چیزی است که
سینما برای فرهنگ بشری همیشه بوده است.
فیلم، مانند آنتروپوسن، محصول انقلاب صنعتی است، اما از تمایل به
حفظ زندگی و تسلط بر زمان و مکان. همچنین خواستار ایجاد جهان های
مصنوعی، آب و هوای غیرطبیعی و محیط های مرگبار برای سرگرمی،
مطالعه علمی و ابداع استراتژی نظامی است. مراحل فیلمسازی، به
معنای واقعی کلمه، فرآیندی است که طی آن دنیاها و آب و هوا به
وجود می آیند و معنا می یابند، و نیروهایی را که این بی مهمانی
سیاره ای جدید را پیش می برند، تقلید می کند. به عبارت دیگر،
سینما تصویری از «طبیعت» در عصر بازتولیدپذیری مکانیکی آن ارائه
میکند. فای استدلال می کند که سینما نمونه ای از فرآیندهای
فلسفی، سیاسی و شاید حتی لجستیکی است که به وسیله آن می توانیم
خود را با این نیروها تطبیق دهیم و همچنین دنیایی را بدون انسان
در آن تصور کنیم. در حالی که نقد استاندارد اکولوژیکی به بحران
زیست محیطی به عنوان بازگشایی وضعیت طبیعی ما توجه می کند، این
کتاب به دنبال فیلم (از باستر کیتون، جیا ژانگکه، تا فیلم های
آزمایش اتمی و اکتشافات اولیه قطبی) است تا چگونگی بازتاب آن بر
خلقت و اکتشافات قطبی را بررسی کند. تخریب محیط های انسانی
پیامدهای بی مهمانی زیست محیطی چیست؟ نظریه سینما و رسانه چه نقشی
در به چالش کشیدن حق مفروض ما برای اشغال و سکونت در جهان دارد؟
به عنوان یک شکل هنری، فیلم از رابطه منحصر به فردی با دنیای مادی
و عنصری که به تصویر می کشد و تولید می کند، برخوردار است. از
طریق آن، ما ممکن است از جاه طلبی ها برای طراحی سیاره ای نامناسب
که ممکن است دیگر ما را در خود جای ندهد، قدردانی کنیم.
In recent years, environmental and human rights advocates have
suggested that we have entered the first new geological epoch
since the end of the ice age: the Anthropocene. In this new
epoch, humans have come to reshape unwittingly both the climate
and natural world; humankind has caused mass extinctions of
plant and animal species, polluted the oceans, and irreversibly
altered the atmosphere. Ironically, our efforts to make the
planet more hospitable to ourselves seem to be driving us
toward our inevitable extinction. A force of nature, humanity
is now decentered as the agent of history. As Jennifer Fay
argues, this new situation is to geological science what cinema
has always been to human culture.
Film, like the Anthropocene, is a product of the industrial
revolution, but arises out of a desire to preserve life and
master time and space. It also calls for the creation of
artificial worlds, unnatural weather, and deadly environments
for entertainment, scientific study, and devising military
strategy. Filmmaking stages, quite literally, the process by
which worlds and weather come into being and meaning, and it
mimics the forces that are driving this new planetary
inhospitality. Cinema, in other words, provides an image of
"nature" in the age of its mechanical reproducability. Fay
argues that cinema exemplifies the philosophical, political,
and perhaps even logistical processes by which we can adapt to
these forces and also imagine a world without humans in it.
Whereas standard ecological criticism attends to the
environmental crisis as an unraveling of our natural state,
this book looks to film (from Buster Keaton, to Jia Zhangke, to
films of atomic testing and early polar exploration) to
consider how it reflects upon the creation and destruction of
human environments. What are the implications of ecological
inhospitality? What role might cinema and media theory play in
challenging our presumed right to occupy and populate the
world? As an art form, film enjoys a unique relationship to the
material, elemental world it captures and produces. Through it,
we may appreciate the ambitions to design an unhomely planet
that may no longer accommodate us.