دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش: First Edition
نویسندگان: Joe Amato
سری: Contemp North American Poetry
ISBN (شابک) : 1587295016, 9781587295010
ناشر: University Of Iowa Press
سال نشر: 2006
تعداد صفحات: 225
زبان: English
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 2 مگابایت
کلمات کلیدی مربوط به کتاب شعر صنعتی: آهنگهای نمایشی برای فرهنگ موبایل: نقد و نظریه، تاریخ و نقد، ادبیات و داستان، شعر، ژانرها و سبک ها، تاریخ و نقد، ادبیات و داستان، شعر، باستان، کلاسیک و قرون وسطی، گلچین، انگلیسی و ایرلندی، ژاپنی و هایکو، اشعار عاشقانه و منطقه ای ,موضوعات و سبک ها,ایالات متحده,نویسندگان زن,ادبیات و داستان, آموزش عالی و مداوم, مدیریت, آموزش مداوم و بزرگسالان, راهنماهای مدرسه بازرگانی, راهنماهای کالج, کمک مالی, راهنمای مدرسه فارغ التحصیل, راهنمای دانشکده حقوق, راهنمای دانشکده پزشکی, آزمون آماده سازی
در صورت تبدیل فایل کتاب Industrial Poetics: Demo Tracks for a Mobile Culture به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب شعر صنعتی: آهنگهای نمایشی برای فرهنگ موبایل نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
از طریق مجموعه ای سرگیجه آور از ارجاعات به موضوعات مختلف از مهندسی گرفته تا شعر، تجربیات حین کار در دانشگاه و صنعت، تضاد بین طبقه کارگر و نیروی کار روشنفکر، خصوصی سازی دانشگاه ها و تضادهای محیط مدرن، صنعتی جو آماتو. شاعرانگی فراخوانی پرهیاهو برای جوامع شعری دارد که کمتر بر روی خود جذبی هنری سرمایه گذاری کنند و بیشتر نگران مسئولیت اجتماعی باشند. آماتو بر چالشهای پیش روی شاعران آمریکایی در خلق شعری تمرکز میکند که با مردمی صحبت میکند که با آن فناوریها، شیوهها و الگوهای فکری صنعتی که به نظر میرسد نمیتوانیم بدون آنها کار کنیم، از خود راضی میشوند. واقعیت های فرهنگ فکری، دانشگاهی و شعری ایالات متحده. به طور رسمی پرماجرا و از نظر بلاغی سرزنده، شعر صنعتی به بهترین وجه با آثار فکری اکتشافی، نظری، مخاطره آمیز و جدلی سایر شاعران منتقد معاصر از جمله کاتلین فریزر، جوآن رتالاک، بروس اندروز، سوزان هاو و آلن گروسمن مقایسه می شود. آماتو از طیف مهیجی از استراتژیهای ساختاری و بلاغی استفاده میکند: استدلال بهطور متعارف توسعهیافته، کلمات قصار بهطور ناگهانی در کنار هم، روایت شخصی، بحثهای مانیفستمانند، و گزارشهای مستند. آماتو با ذهن تند تحلیلی یک منتقد، شعور شاعر، و احساس عدالت اجتماعی یک روشنفکر طبقه کارگر، به بسیاری از نهادها و محیط های غیرادبی می پردازد که شعر به طور جدانشدنی در آنها گنجانده شده است. آماتو با اتصال شعر به صنعت در تظاهراتی پر جنب و جوش در برابر عوام فریبی و عادت های قرن بیستم، برای شعری دوباره پرانرژی و از نظر اجتماعی نیرومند استدلال می کند --- شعری صنعتی، لبه های خشن و همه چیز. جد رسولا مینویسد: «نمیتوانم بگویم که توجه زیادی به رادیو گفتگو میکنم، اما تصور میکنم اگر دیجی واقعاً باهوش بود، بهطور غبطهانگیزی خوب خوانده میشد، اما بهنوعی شکل غرغرکنندهی قالب am را حفظ میکرد. ”
Through a dizzying array of references to subjects ranging from engineering to poetry, on-the-job experiences in academia and industry, conflicts between working-class and intellectual labor, the privatization of universities, and the contradictions of the modern environment, Joe Amato’s Industrial Poetics mounts a boisterous call for poetry communities to be less invested in artistic self-absorption and more concerned about social responsibility. s Amato focuses on the challenges faced by American poets in creating a poetry that speaks to a public engineered into complacency by those industrial technologies, practices, and patterns of thought that we cannot seem to do without, he brings readers face to face with the conflicting realities of U.S. intellectual, academic, and poetic culture. Formally adventurous and rhetorically lively, Industrial Poetics is best compared with the intellectually exploratory, speculative, risky, polemical work of other contemporary poet-critics including Kathleen Fraser, Joan Retallack, Bruce Andrews, Susan Howe, and Allen Grossman. Amato uses an exhilarating range of structural and rhetorical strategies: conventionally developed argument, abruptly juxtaposed aphorisms, personal narrative, manifesto-like polemic, and documentary reportage. With a critic’s sharply analytical mind, a poet’s verve, and a working-class intellectual’s sense of social justice, Amato addresses the many nonliterary institutions and environments in which poetry is inextricably embedded. By connecting poetry to industry in a lively demonstration against the platitudes and habitudes of the twentieth century, Amato argues for a reenergized and socially forceful poetics---an industrial poetics, rough edges and all. Jed Rasula writes, “I can’t say I pay much attention to talk radio, but this is what I imagine it might be like if the deejay were really smart, enviably well read, yet somehow retained the snarling moxie of the am format.”