Indonesian Primates

این متن جدید که توسط دو نخستی‌شناس مشهور بین‌المللی ویرایش شده است، تحقیقات کنونی را روی نخستی‌های اندونزی، که شامل میمون‌ها، میمون‌ها و پروسیمیان‌ها می‌شود، ترکیب می‌کند. این در زمانی بسیار مهم منتشر می شود که نگرانی ها در مورد سرنوشت جمعیت پستانداران اندونزی در حال افزایش است. یک مطالعه به این نتیجه رسید که بیش از 70 درصد از گونه های پستانداران آسیایی در معرض انقراض هستند، در حالی که 84 درصد از ده ها گونه پستانداران اندونزی در معرض خطر هستند. در این جلد، رشته مشترک تنوع به طور جدایی ناپذیری با موضوع حفاظت مرتبط است.

که توسط محققان کلیدی از سراسر جهان ارائه شده است، فصل های جلد تنوع بسیار زیاد را در اندونزیایی نشان می دهد. نخستی‌ها، از مطالعه نکاریس و موندز در مورد استفاده از تغییرات آهسته صورت لوریس برای تمایز گونه‌ها گرفته تا بحث دلگادو در مورد الگوهای ارتباطی میان اورانگوتان‌ها. بخش اول کتاب شامل فصل‌هایی درباره اورانگوتان‌ها و گیبون‌های در حال انقراض است. اورانگوتان، در اشکال سوماترائی و بورنئی خود، تنها میمون بزرگ آسیایی است. با این حال در بورنئو، سوگاردیتو و تراکم آشیانه آدیکرانا به‌شدت توسط فعالیت چوب‌برداری به‌ویژه در مرزهای پارک ملی تهدید می‌شود. نویسندگان بر اثربخشی گشت زنی مبتنی بر جامعه به عنوان یک اقدام حفاظتی در حال تبدیل شدن به یک ابزار موثر برای محافظت از اورانگوتان ها تاکید می کنند. بخش دوم متن به بررسی تنوع میمون ها در اندونزی می پردازد و هر نویسنده به نوبه خود بر اهمیت حفاظت تاکید می کند. یورزینسکی از لنگور دم خوک در حال انقراض جزایر منتاوای اندونزی استفاده می کند تا نشان دهد که پستانداران جزیره ای منزوی چگونه به فشار شکار واکنش نشان می دهند، در حالی که فصل های بعدی رابطه بین پوشش گیاهی و تراکم پستانداران، کیفیت زیستگاه و تخریب آن، و تعامل انسان-سیمیان را بررسی می کند. بخش دیگری به پروسیمیان های منطقه نگاه می کند و خاطرنشان می کند که تنوع طبقه بندی اخیراً در حال بررسی است. ماهیت رمزآلود/شبگرد این نخستی‌ها وضعیت حفاظتی آنها را نامطمئن‌تر می‌کند.

شارون گورسکی-دوین، دانشیار انسان‌شناسی در دانشگاه تگزاس A&M است. او مدرک کارشناسی خود را از کالج هارتویک، کارشناسی ارشد خود را از دانشگاه نیومکزیکو و دکترای خود را دریافت کرد. از دانشگاه ایالتی نیویورک در استونی بروک. او از سال 1994 بر روی تارسیرهای سولاوسی مطالعه کرده است. تحقیقات حاضر او بر درک تأثیرات ارتفاع بر روی تارسهای کوتوله ای است که اخیراً دوباره کشف شده اند. او نویسنده مقالات علمی متعددی از جمله The Spectral Tarsier، (Prentice Hall 2007) است. استراتژی های ضد شکارچی نخستی ها (تدوین شده با آنا نکاریس، اسپرینگر 2007) و همچنین تارسیرز: گذشته، حال و آینده (ویرایش مشترک با پاتریشیا رایت و الوین سیمونز، انتشارات دانشگاه راتگرز، 2003).

Jatna Supriatna مدرک B.S. در زیست شناسی از دانشگاه ملی جاکارتا و کارشناسی ارشد او. و Ph.D. از دانشگاه نیومکزیکو او از سال 1994 برای حفاظت بین المللی کار می کند و از سال 2005 به عنوان معاون رئیس برنامه حفاظت از بین المللی اندونزی خدمت کرده است. در سال 1999، جایزه کشتی طلایی را برای کارهای حفاظتی خود از شاهزاده برنهارد هلند دریافت کرد. در سال 2009، او یک جایزه علمی که به عنوان جایزه حبیبی نیز شناخته می شود، از رئیس جمهور سابق اندونزی، B.J. Habibie دریافت کرد. او 8 کتاب در زمینه تنوع زیستی اندونزی و بیش از 90 مقاله در مجلات بین المللی منتشر کرده است. کتاب های او عبارتند از: Panduan Lapangan Primata Indonesia (راهنمای میدانی نخستی های اندونزی)، زیست شناسی حفاظت و نجات طبیعت اندونزی. دو کتاب اخیر جزو پرفروش ترین کتاب های محیط زیست در اندونزی هستند.

Edited by two internationally renowned primatologists, this new text synthesizes current research on the primates of Indonesia, which include apes, monkeys, and prosimians. It is published at a crucial time as anxiety over the fate of the Indonesian primate population is rising. One study concluded that more than 70% of Asian primate species are threatened with extinction, while 84% of the dozens of Indonesian primate species are threatened. In this volume, the common thread of diversity is inextricably linked to the theme of conservation.

Contributed by key researchers from around the world, the volume’s chapters demonstrate the sheer variety in Indonesian primates, ranging from Nekaris and Munds’ study of using slow loris facial variation to distinguish species to Delgado’s discussion of communication patterns among orangutans. The book’s first section contains chapters on the endangered orangutans and gibbons. The orangutan, in its Sumatran and Bornean forms, is the only Asian great ape; yet in Borneo, Sugardito and Adhikerana nest densities are severely threatened by logging activity, especially at national park boundaries. The authors highlight the effectiveness of community-based patrolling as a protective measure is becoming an increasingly effective means of protecting orangutans. The second section of the text examines the diversity of monkeys in Indonesia, with each author in turn stressing the importance of conservation. Yorzinski uses the critically endangered pig-tailed langur of the Indonesian Mentawai Islands to demonstrate how isolated island primates react to predation pressure, while further chapters explore the relationship between vegetation and primate densities, habitat quality and its degradation, and human--simian interaction. A further section looks at the region’s prosimians and notes that the taxonomic diversity is only recently being explored. The cryptic/nocturnal nature of these primates makes their conservation status even more uncertain.

Sharon Gursky-Doyen is an associate professor of anthropology at Texas A&M University. She received her BA from Hartwick College, her MS from the University of New Mexico, and her Ph.D. from the State University of New York at Stony Brook. She has been studying Sulawesi tarsiers since 1994. Her present research is centered on understanding the effects of altitude on the recently re-discovered pygmy tarsiers. She is the author of numerous scientific publications including The Spectral Tarsier, (Prentice Hall 2007); Primate Anti-Predator Strategies (coedited with Anna Nekaris, Springer 2007) as well as Tarsiers: Past, Present and Future (co-edited with Patricia Wright and Elwyn Simons, Rutgers University Press, 2003).

Jatna Supriatna received his B.S. in Biology from Universitas Nasional, Jakarta, and his M.S. and Ph.D. from the University of New Mexico. He has worked for Conservation International since 1994 and has served as the Vice President for Conservation International Indonesia Program since 2005. In 1999, he received the Golden Ark Award for his conservation work from Prince Bernhard of the Netherlands. In 2009, he received a Science Award also known as the Habibie Award from former Indonesian President B.J. Habibie. He has published 8 books on Indonesian Biodiversity and more than 90 articles in international journals. His books include: Panduan Lapangan Primata Indonesia (Field Guide of Indonesia Primates), Conservation Biology and Saving Indonesia's Nature. The latter two books are among the best-selling environment books in Indonesia.