Indians and Leftists in the Making of Ecuador's Modern Indigenous Movements

ویرایش: 1 
نویسندگان: Marc Becker  
سری:  
ISBN (شابک) : 9780822381457, 0822381451 
ناشر: Duke University Press 
سال نشر: 2008 
تعداد صفحات: 325 
زبان: English 
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) 
حجم فایل: 2 مگابایت 

قیمت کتاب (تومان) : 42,000

در ژوئن 1990، مردم بومی نخبگان اکوادور را با قیام قدرتمندی شوکه کردند که این کشور را برای یک هفته فلج کرد. ستیزه جویان اصرار داشتند که دولت به خواسته های بومیان برای مالکیت زمین، آموزش و توسعه اقتصادی رسیدگی کند. این قیام نقطه عطفی در تاریخ جنبش های عدالت اجتماعی اکوادور بود و الهام بخش تلاش های سازماندهی مردمی در سراسر آمریکای لاتین بود. در حالی که به نظر می رسید قیام از ناکجاآباد سرچشمه می گیرد، مارک بکر نشان می دهد که پس از سال ها سازماندهی و توسعه استراتژی هایی برای پیشبرد حقوق بومیان پدید آمده است. در این گزارش مستند، او تاریخ طولانی فعالیت سیاسی بومی در اکوادور، از ایجاد اولین سندیکاهای کشاورزی محلی در دهه 1920 تا اعتراضات گالوانیزه سال 1990 را شرح می دهد. با انجام این کار، او نقش اصلی زنان در بومیان را آشکار می کند. جنبش ها و تاریخچه همکاری های سازنده بین فعالان بومی روستایی و روشنفکران چپ شهری.

بکر توضیح می دهد که چگونه کارگران روستایی و فعالان شهری در اکوادور با هم کار کردند و مبارزات قومی و طبقاتی را برای عدالت اجتماعی ادغام کردند. سوسیالیست ها اغلب اولین کسانی بودند که از زبان ها، فرهنگ ها و سازمان های اجتماعی بومی دفاع کردند. آنها فعالان روستایی را با تاکتیک های جدید از جمله تظاهرات و اعتصاب آشنا کردند. با تکیه بر تأثیرات چپ، مردم بومی در واکنش به اشکال محلی و فوری استثمار ماهر شدند و در عین حال به نابرابری‌های ساختاری زیربنایی گسترده‌تری پرداختند. بکر از طریق بررسی فعالیت‌های اعتصابی در دهه 1930، تأسیس فدراسیون هندی‌ها در سطح ملی اکوادور در سال 1944، و تحریک برای اصلاحات ارضی در دهه 1960، نشان می‌دهد که تاریخ بسیج بومی‌ها در اکوادور طولانی‌تر و عمیق‌تر از بسیاری از موارد معاصر است. ناظران تشخیص داده اند.

In June 1990, Indigenous peoples shocked Ecuadorian elites with a powerful uprising that paralyzed the country for a week. Militants insisted that the government address Indigenous demands for land ownership, education, and economic development. This uprising was a milestone in the history of Ecuador’s social justice movements, and it inspired popular organizing efforts across Latin America. While the insurrection seemed to come out of nowhere, Marc Becker demonstrates that it emerged out of years of organizing and developing strategies to advance Indigenous rights. In this richly documented account, he chronicles a long history of Indigenous political activism in Ecuador, from the creation of the first local agricultural syndicates in the 1920s through the galvanizing protests of 1990. In so doing, he reveals the central role of women in Indigenous movements and the history of productive collaborations between rural Indigenous activists and urban leftist intellectuals.

Becker explains how rural laborers and urban activists worked together in Ecuador, merging ethnic and class-based struggles for social justice. Socialists were often the first to defend Indigenous languages, cultures, and social organizations. They introduced rural activists to new tactics, including demonstrations and strikes. Drawing on leftist influences, Indigenous peoples became adept at reacting to immediate, local forms of exploitation while at the same time addressing broader underlying structural inequities. Through an examination of strike activity in the 1930s, the establishment of a national-level Ecuadorian Federation of Indians in 1944, and agitation for agrarian reform in the 1960s, Becker shows that the history of Indigenous mobilizations in Ecuador is longer and deeper than many contemporary observers have recognized.