دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش: نویسندگان: DeMarco. Amanda, Steinweg. Marcus سری: Untimely meditations 7 ISBN (شابک) : 9780262534352, 0262534355 ناشر: The MIT Press سال نشر: 2017 تعداد صفحات: 143 زبان: English فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) حجم فایل: 751 کیلوبایت
کلمات کلیدی مربوط به کتاب ناسازگاری ها: سریع )فلسفه، آلمانی
در صورت تبدیل فایل کتاب Inconsistencies به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب ناسازگاری ها نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
مدیتیشن ها، قصارها، مضمون ها، یادداشت ها و نظرات، فلسفه ای از اندیشه را می سازند که با ناسازگاری واقعیت ما همخوانی دارد. کسانی که به فکر کردن ادامه می دهند هرگز به نقطه عزیمت خود باز نمی گردند. - ناسازگاریها این 130 متن کوتاه - قصیدهای، درهم آمیخته و گاهی گیجکننده- یک مشکل همیشگی فلسفی را هدف قرار میدهند: آگاهی ما و تجربه ما از واقعیت ناسازگار، پراکنده و ناپایدار است. خدا مرده است و هویت ما به عنوان سوژه ناسازگار است. چگونه میتوانیم طرز فکر جدیدی را ایجاد کنیم که به خدایان جدید یا امنیت کاذب عقلانیت نمیچسبد؟ مارکوس اشتاینوگ، همانطور که در کتاب قبلیاش «ترور شواهد» انجام داد، موضعی فلسفی از تکهها، اصول، مراقبهها و یادداشتها میسازد، و فلسفهای از فکر را فرموله میکند که ناسازگاری واقعیت ما را بیان و اجرا میکند. اشتاینوگ، در میان موضوعات دیگر، زندگی را به عنوان یک بازی در نظر میگیرد ("فکر کردن، بازی کردن است زیرا هیچ فکری استوار نیست"). تمایلات جنسی ("ضایع کننده، متناقض، و احتمالی")؛ میل ("هوس هزار نام دارد، هیچ کدام را به دست نیاورده است"). واقعیت ("بیش از حد تعیین شده و بیش از حد پیچیده")؛ و جهان ("یک غیرمفهوم"). او فلسفه را در یک جمله کنار میگذارد («فلسفه فرآیندی مستمر از بازتعریف خودش است.») اما چندین صفحه را صرف «اشکی در ماندگاری» میکند و از نیچه، هایدگر، سارتر و دیگران استناد میکند. او "سرگردانی با فوکو" را توصیف می کند ("فکر مستلزم سرگردانی و همچنین سرگردانی به جنون است") و دریدا و دوبور را گرد هم می آورد. او این سوال را مطرح می کند: "چرا گربه باید مرموزتر از سگ باشد؟" و بعد یکی پاسخ می دهد: زیبایی حقیقت است زیرا حقیقت زیبایی است. در پایان، ما اشتاینوگ را در قطارهای فکری همگرا همراهی کردهایم. او می نویسد: «تفکر به معنای ادامه دادن به فکر کردن است» و اضافه می کند: «اما تفکر تنها با پاسخ دادن به دیگران می تواند سؤال ایجاد کند.» سوال ناهماهنگی؟ پرسید و جواب داد و پرسید.
Meditations, aphorisms, maxims, notes, and comments construct a philosophy of thought congruent with the inconsistency of our reality. Those who continue to think never return to their point of departure. —Inconsistencies These 130 short texts—aphoristic, interlacing, and sometimes perplexing—target a perennial philosophical problem: Our consciousness and our experience of reality are inconsistent, fragmentary, and unstable; God is dead, and our identity as subjects discordant. How can we establish a new mode of thought that does not cling to new gods or the false security of rationality? Marcus Steinweg, as he did in his earlier book The Terror of Evidence, constructs a philosophical position from fragments, maxims, meditations, and notes, formulating a philosophy of thought that expresses and enacts the inconsistency of our reality. Steinweg considers, among other topics, life as a game (“To think is to play because no thought is firmly grounded”); sexuality (“wasteful, contradictory, and contingent”); desire (”Desire has a thousand names; It's earned none of them”); reality (“overdetermined and excessively complex”); and world (“a nonconcept”). He disposes of philosophy in one sentence (“Philosophy is a continual process of its own redefinition.”) but spends multiple pages on “A Tear in Immanence,” invoking Nietzsche, Heidegger, Sartre, and others. He describes “Wandering with Foucault” (“Thought entails wandering as well as straying into madness”) and brings together Derrida and Debord. He poses a question: “Why should a cat be more mysterious than a dog?” and later answers one: “Beauty is truth because truth is beauty.” By the end, we have accompanied Steinweg on converging trains of thought. “Thinking means continuing to think,” he writes, adding “But thinking can only pose questions by answering others.” The question of inconsistency? Asked and answered, and asked.