Incipient Productivity

سخنرانان چگونه الگوهای ثابت استفاده از زبان را تغییر می‌دهند و آنها را با زمینه‌های کاربردی جدید تطبیق می‌دهند؟ این مطالعه یک رویکرد مبتنی بر استفاده را برای خلاقیت زبانی ارائه می‌کند: ترکیب کیفی دقیق با تحلیل‌های کمی در مقیاس بزرگ داده‌های پیکره، ظهور بهره‌وری جزئی را در خوشه‌های هم‌نشینی‌های مرسوم ردیابی می‌کند. با ترکیب بینش‌های حاصل از تحقیقات در مورد اکتساب زبان، تنوع و تغییر، استدلال می‌شود که بسط‌های خلاقانه قراردادهای زبانی ذاتاً با جنبه‌های حافظه و تکرار مرتبط است.

How do speakers vary established patterns of language use and adapt them to novel contexts of application? This study presents a usage-based approach to linguistic creativity: combining detailed qualitative with large-scale quantitative analyses of corpus data, it traces the emergence of partial productivity in clusters of conventional collocations. Synthesising insights from research on language acquisition, variation and change, it is argued that creative extensions of linguistic conventions are intrinsically bound up with aspects of memory and repetition.