دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
دانلود کتاب In the Long Run We Are All Dead: Keynesianism, Political Economy, and Revolution
دانلود کتاب در درازمدت همه ما مرده ایم: کینزیسم، اقتصاد سیاسی و انقلاب
مشخصات کتاب
In the Long Run We Are All Dead: Keynesianism, Political Economy, and Revolution
ویرایش:
نویسندگان: Geoff Mann
سری:
ISBN (شابک) : 1784785997, 9781784785994
ناشر: Verso
سال نشر: 2017
تعداد صفحات: 0
زبان: English
فرمت فایل : EPUB (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 586 کیلوبایت
قیمت کتاب (تومان) : 53,000
کلمات کلیدی مربوط به کتاب در درازمدت همه ما مرده ایم: کینزیسم، اقتصاد سیاسی و انقلاب: شرایط اقتصادی، اقتصاد، تجارت و پول، نظریه، اقتصاد، تجارت و پول، دموکراسی، ایدئولوژی ها و دکترین ها، سیاست و دولت، سیاست و علوم اجتماعی، رادیکالیسم، ایدئولوژی ها و دکترین ها، سیاست و دولت، سیاست و علوم اجتماعی، اقتصاد سیاسی موضوعات خاص، سیاست و دولت، سیاست و علوم اجتماعی
در صورت تبدیل فایل کتاب In the Long Run We Are All Dead: Keynesianism, Political Economy, and Revolution به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب در درازمدت همه ما مرده ایم: کینزیسم، اقتصاد سیاسی و انقلاب نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
توضیحاتی در مورد کتاب در درازمدت همه ما مرده ایم: کینزیسم، اقتصاد سیاسی و انقلاب
تقدیر پیشگامانه از تلاش های معتدل برای حل بحران های
مالی
در ویرانه های بحران مالی 2007-2008، مترقیان خودخوانده در سراسر
جهان فریاد زدند تا نظریه اقتصادی جان مینارد را احیا کنند. کینز.
به نظر می‌رسید که این بحران فاجعه دولت‌های کوچک، آزادسازی بازار
آزاد و مقررات‌زدایی را آشکار می‌کرد. در مقابل، اقتصاد سیاسی
کینزی می‌تواند دولت را در قلب اقتصاد قرار دهد و آن را با دانش
لازم برای نجات ما مسلح کند. اما آنچه قرار بود ما را از شر آن
نجات دهد چندان روشن نبود. پایان سرمایه داری بود یا پایان جهان؟
برای کینزییسم، پاسخ هر دو است. کینزی‌ها برای نجات سرمایه‌داری
نبوده و نبوده‌اند، بلکه برای نجات تمدن از دست خودشان بوده‌اند.
آنها قول می دهند که اقتصاد سیاسی برای جهانی است که ما واقعاً در
آن زندگی می کنیم: جهانی که در آن قیمت ها «چسبنده»، اطلاعات
«نامتقارن» و عدم قطعیت اجتناب ناپذیر است. در این دنیا، چیزها
قطعاً در دراز مدت از خودشان مراقبت نمی کنند. فقر ریشه کن شدنی
نیست، بازارها شکست می خورند و انقلاب ها به استبداد می انجامند.
بنابراین، کینزیسم متقاعدکننده‌ترین نقد درونی لیبرالیسم مدرن است
که با دو قرن بحران با پیشنهاد سرمایه بدون سرمایه‌داری و انقلاب
بدون انقلابیون مواجه می‌شود.
اگر بحران‌های کنونی ما، کینزیسم را برای بسیاری از افراد تجدید
کرده است، کمتر به دلیل زمان حال است. ارزش صرفه جویی را دارد،
زیرا آینده خارج از کنترل به نظر می رسد. در آن موقعیت، کینزیسم
کاملاً مناسب است: ایمانی برای بی ایمانان.
توضیحاتی درمورد کتاب به خارجی
A groundbreaking debunking of moderate attempts to resolve
financial crises
In the ruins of the 2007–2008 financial crisis, self-proclaimed
progressives the world over clamored to resurrect the economic
theory of John Maynard Keynes. The crisis seemed to expose the
disaster of small-state, free-market liberalization and
deregulation. Keynesian political economy, in contrast, could
put the state back at the heart of the economy and arm it with
the knowledge needed to rescue us. But what it was supposed to
rescue us from was not so clear. Was it the end of capitalism
or the end of the world? For Keynesianism, the answer is both.
Keynesians are not and never have been out to save capitalism,
but rather to save civilization from itself. It is political
economy, they promise, for the world in which we actually live:
a world in which prices are “sticky,” information is
“asymmetrical,” and uncertainty inescapable. In this world,
things will definitely not take care of themselves in the long
run. Poverty is ineradicable, markets fail, and revolutions
lead to tyranny. Keynesianism is thus modern liberalism’s most
persuasive internal critique, meeting two centuries of crisis
with a proposal for capital without capitalism and revolution
without revolutionaries.
If our current crises have renewed Keynesianism for so many, it
is less because the present is worth saving, than because the
future seems out of control. In that situation, Keynesianism is
a perfect fit: a faith for the faithless.
