In Praise of Nonsense: Aesthetics, Uncertainty, and Postmodern Identity

حقیقت در عصر پست مدرن چیست؟ نسل هنری قرن بیستم غوطه ور در تخیل هذیان آور اندیشه پست مدرن است که بر عدم قطعیت نهایی معنا و وجود حقیقت بدیهی اصرار دارد. در ستایش مزخرف به بررسی امکانات و پارامترهای یک تخیل پست مدرن رها از مسئولیت های فلسفی داستان، واقعیت و تکرار تجربه زیسته می پردازد. این مطالعه با بسیج مجموعه‌ای از محققان و هنرمندان معاصر، تفکر پست مدرن را از دریچه‌های هویت و فرهنگ بصری بررسی می‌کند. نظری، انتقادی و همیشه خلاقانه در رویکرد خود، در ستایش مزخرفات بر نظریه های ناپدید شدن، کنایه و مزخرف تمرکز می کند، جایی که لذت های تخیلی باعث الهام هنری می شود. هنگامی که حقیقت بی بند و بار باشد، کاذب نیز وجود دارد و تمام تفکرات هنری زیر سوال می رود. تد هیبرت پروژه بلندپروازانه ای را انجام می دهد که پست مدرنیسم را برای نتیجه گیری های خود مسئول می داند و همچنین در نظر می گیرد که چگونه ممکن است به این نتایج هنوز شکل فلسفی و هنری داده شود.

What is truth in the postmodern age? The artistic generation of the twentieth century has grown up immersed in the delirious imagination of postmodern thought, which insists upon the ultimate uncertainty of meaning and that there is no self-evident truth. In Praise of Nonsense explores the possibilities and parameters of a postmodern imagination freed from the philosophical responsibilities of fiction, fact, and replication of lived experience. Mobilizing an array of scholars and contemporary artists, this study examines postmodern thinking through the lenses of identity and visual culture. Speculative, critical, and always creative in its approach, In Praise of Nonsense focuses on theories of disappearance, irony, and nonsense, where the pleasures of the imaginary give rise to artistic inspiration. When truth is unhinged, so is falsity, and all artistic thinking is called into question. Ted Hiebert takes on the ambitious project of holding postmodernism accountable for its own conclusions while also considering how those conclusions might still be given philosophical and artistic form.