دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
دانلود کتاب In Pāṇini We Trust: Discovering the Algorithm for Rule Conflict Resolution in the Aṣṭādhyāyī
دانلود کتاب در Pāṇini We Trust: کشف الگوریتم برای حل تعارض قواعد در اشتدادیایی
مشخصات کتاب
In Pāṇini We Trust: Discovering the Algorithm for Rule Conflict Resolution in the Aṣṭādhyāyī
دسته بندی: خارجی ویرایش: نویسندگان: Rishi Atul Rajpopat سری: ناشر: University of Cambridge سال نشر: 2021 تعداد صفحات: 259 زبان: English فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) حجم فایل: 2 مگابایت
قیمت کتاب (تومان) : 40,000
کلمات کلیدی مربوط به کتاب در Pāṇini We Trust: کشف الگوریتم برای حل تعارض قواعد در اشتدادیایی: پانینی، Astadhyayi، Ashtadhyayi، سانسکریت، سانسکریت، سامسکریتا، سامسکریت، دستور زبان، زبان های هندی، هند، vyākaraṇa، vyakarana، دستور زبان سانسکریت، سنت دستور زبان هندی
در صورت تبدیل فایل کتاب In Pāṇini We Trust: Discovering the Algorithm for Rule Conflict Resolution in the Aṣṭādhyāyī به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب در Pāṇini We Trust: کشف الگوریتم برای حل تعارض قواعد در اشتدادیایی نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
توضیحاتی در مورد کتاب در Pāṇini We Trust: کشف الگوریتم برای حل تعارض قواعد در اشتدادیایی
اگر دو قانون به طور همزمان در یک مرحله معین در اشتقاق پانینی قابل اجرا باشند، کدام یک از این دو باید اعمال شود؟ به عبارت دیگر، در صورت \"تضاد\" بین این دو قانون، کدام قانون برنده می شود؟ در اشتدادیایی، پانینی برای پرداختن به این مشکل، تنها یک متارول، یعنی 1.4.2 vipratiṣedhe paraṁ karyam را آموزش داده است. علمای سنتی آن را اینگونه تفسیر می کنند: «در صورت تضاد بین دو قاعده با قدرت برابر، قاعده ای که بعداً در ترتیب سلسله ای اشتدادیایی آمده است، برنده می شود که اگر یک قاعده نیتیا باشد و همزمان قابل اجرا باشد». همتای آن anitya است، یا اگر یکی antaraṅga و دیگری bahiraṅga باشد، یا اگر یکی آپاوادا (استثناء) و دیگری اوتسارگا (قاعده کلی) باشد، این دو قاعده به یک اندازه قوی نیستند و در نتیجه، ما نمی توانیم از 1.4.2 استفاده کنیم. برای حل تعارض بین آنها. قوانین nitya، antaraṅga و apavāda قوی تر از همتایان مربوطه خود هستند و بنابراین در برابر آنها پیروز می شوند. اما این سیستم حل تعارض به دور از کامل بودن است: سنت مجبور بوده است متارول‌های اضافی متعددی بنویسد تا استثنائات بی‌شمار را در نظر بگیرد. در این پایان نامه، من راه حل خود را برای مشکل تضاد قاعده پیشنهاد می کنم که منحصراً با تکیه بر اشتدادیایی پانینی ایجاد کرده ام. من دسته‌های سنتی تضاد قوانین ذکر شده را با یک طبقه‌بندی جدید جایگزین می‌کنم، بر این اساس که آیا این دو قانون برای یک عملوند (Same Operand Interaction، SOI)، یا برای دو عملوند مختلف (Different Operand Interaction، DOI) قابل اجرا هستند. من استدلال می‌کنم که در مورد SOI، قاعده خاص‌تر یعنی قانون «استثنا» برنده است. علاوه بر این، من یک روش سیستماتیک برای شناسایی قاعده «مشخص تر» - بر اساس سبک ترکیب قوانین پانینی ایجاد می کنم. من همچنین استدلال می‌کنم که برای پرداختن به DOI، Pānini 1.4.2 را نوشته است، که من آن را چنین تفسیر می‌کنم: «در مورد DOI (vipratiṣedha)، عملیات سمت راست (para) I غالب است نتایج من را با شواهد متنی و اشتقاقی پشتیبانی کنید. من همچنین در مورد تفسیر خود از متارول‌های خاصی که جایگزینی و تقویت را آموزش می‌دهند، مفهوم آگا، و قوانین آسیدها و آسیدهاوات بحث می‌کنم و نه تنها برهم‌کنش آنها با 1.4.2، بلکه تأثیر آنها بر عملکرد کلی ماشین پانینی را نیز توضیح می‌دهم.
توضیحاتی درمورد کتاب به خارجی
If two rules are simultaneously applicable at a given step in a Pāṇinian derivation, which of the two should be applied? Put differently, in the event of a ‘conflict’ between the two rules, which rule wins? In the Aṣṭādhyāyī, Pāṇini has taught only one metarule, namely, 1.4.2 vipratiṣedhe paraṁ kāryam, to address this problem. Traditional scholars interpret it as follows: ‘in the event of a conflict between two rules of equal strength, the rule that comes later in the serial order of the Aṣṭādhyāyī, wins.’ Pāṇinīyas claim that if one rule is nitya, and its simultaneously applicable counterpart is anitya, or if one is antaraṅga and the other bahiraṅga, or if one is an apavāda (exception) and the other the utsarga (general rule), then the two rules are not equally strong and consequently, we cannot use 1.4.2 to resolve the conflict between them. The nitya, antaraṅga and apavāda rules are stronger than their respective counterparts and thus win against them. But this system of conflict resolution is far from perfect: the tradition has had to write numerous additional metarules to account for umpteen exceptions. In this thesis, I propose my own solution to the problem of rule conflict which I have developed by relying exclusively on Pāṇini’s Aṣṭādhyāyī. I replace the aforementioned traditional categories of rule conflict with a new classification, based on whether the two rules are applicable to the same operand (Same Operand Interaction, SOI), or to two different operands (Different Operand Interaction, DOI). I argue that, in case of SOI, the more specific i.e., the ‘exception’ rule, wins. Additionally, I develop a systematic method for the identification of the ‘more specific’ rule – based on Pāṇini’s style of rule composition. I also argue that, in order to deal with DOI, Pāṇini has composed 1.4.2, which I interpret as follows: ‘in case of DOI (vipratiṣedha), the right-hand side (para) operation (kārya) prevails.’ I support my conclusions with both textual and derivational evidence. I also discuss my interpretation of certain metarules teaching substitution and augmentation, the concept of aṅga, and the asiddha and asiddhavat rules and expound on not only their interaction with 1.4.2 but also their influence on the overall functioning of the Pāṇinian machine.
فهرست مطالب
Title Page Declaration Page Abstract Contents Acknowledgements first chapter second chapter third chapter fourth chapter fifth chapter sixth chapter A B C D E F Bibliography
