Imprisoned

در سپتامبر 1979، در سن پنجاه و شش سالگی، نویسنده و هنرمند آرتورو بنونوتی موتور خانه خود را سوخت و راهی را آغاز کرد که می‌دانست یک سفر احساسی خواهد بود. برنامه او - Viae Crucis خودش - این بود که تا آنجا که می تواند با زندانیان سابق اردوگاه های کار اجباری نازی-فاشیست ملاقات کند. او می‌خواست نه تنها داستان‌های آنها را یاد بگیرد، بلکه از داستان‌های آنها بیاموزد.
او با ده‌ها نفر از بازماندگان از آشویتس، ترزین، ماوتهاوزن-گوسن، بوخنوالد، داخائو، گونارس، مونیگو، رنیچی، بانجیکا، راونسبروک، یاسنوواچ، ملاقات کرد. بلسن و گورس. بسیاری از این مردان و زنان خاطرات خود را با بنونوتی همراه با آثار هنری که در دوران بازداشت خود با مداد، جوهر و زغال ساخته بودند به اشتراک گذاشتند.
بعد از چهار دهه تحقیق، بنونوتی این قطعات اصلی سیاه و سفید را در زندانی ارائه کرد. . این مجموعه خیره کننده تصاویری را ارائه می دهد که اغلب حتی شیواترین کلمات و جملات نمی توانند بیان کنند.
در پیشگفتار او شیمیدان، نویسنده و هولوکاست...

In September 1979, at age fifty-six, writer and artist Arturo Benvenuti fueled up his motor home and set forth on what he knew would be an emotional journey. His plan—his own Viae Crucis—was to meet with as many former prisoners of Nazi-fascist concentration camps as he could. He wanted not only to learn their stories, but to learn from their stories.
He met with dozens of survivors from Auschwitz, Terezín, Mauthausen-Gusen, Buchenwald, Dachau, Gonars, Monigo, Renicci, Banjica, Ravensbrück, Jasenovac, Belsen, and Gurs. Many of these men and women shared their memories with Benvenuti along with artwork they'd created during their internment with pencil, ink, and charcoal.
After four decades of research, Benvenuti presented these original black-and-white pieces in Imprisoned. This stunning collection provides visuals that oftentimes even the most eloquent words and sentences cannot convey.
In his foreword, chemist, writer, and Holocaust...