Impossible Joyce: Finnegans Wakes

Finnegans Wake جیمز جویس بارها و بارها اعلام شده است که کاملاً غیرقابل ترجمه است. با این وجود، به زبان‌های متنوع و شگفت‌انگیزی ترجمه، جابه‌جا شده یا تبدیل شده است - از جمله بازخوانی کامل به زبان‌های فرانسوی، آلمانی، پرتغالی، هلندی، ژاپنی، و کره‌ای، و بازخوانی‌های جزئی به ایتالیایی، اسپانیایی و انواع زبان‌های دیگر. جویس غیرممکن طیف شگفت انگیزی از رویکردهای مختلف مترجمان را در برخورد با متن ادبی شگفت انگیز جویس بررسی می کند.

در این مطالعه، پاتریک اونیل بر روی رویکردی استوار است که برای اولین بار توسعه داده شد. در کتاب Polyglot Joyce خود، اما تمرکز خود را با در نظر گرفتن منحصراً Finnegans Wake عمیق تر می کند. او با جسارت از ادعای اومبرتو اکو مبنی بر اینکه رمان ماشینی است طراحی شده است تا هر چه بیشتر معانی را برای خوانندگان ایجاد کند، او بررسی مستمری از جلوه های متنی ایجاد شده توسط خوانش های مقایسه ای گزیده های ترجمه شده ارائه می دهد. با انجام این کار، اونیل راه‌هایی را آشکار می‌کند که در آن تلاش‌ها برای ترجمه این متن خارق‌العاده منجر به بسط تجمعی Finnegans Wake به یک کلان متن حتی فوق‌العاده‌تر شده است که رندرهای جمعی آن را در بر می‌گیرد. p>

James Joyce’s Finnegans Wake has repeatedly been declared to be entirely untranslatable. Nonetheless, it has been translated, transposed, or transcreated into a surprising variety of languages – including complete renditions in French, German, Portuguese, Dutch, Japanese, and Korean, and partial renditions in Italian, Spanish, and a variety of other languages. Impossible Joyce explores the fascinating range of different approaches adopted by translators in coming to grips with Joyce’s astonishing literary text.

In this study, Patrick O’Neill builds on an approach first developed in his book Polyglot Joyce, but deepens his focus by considering Finnegans Wake exclusively. Venturing from Umberto Eco’s assertion that the novel is a machine designed to generate as many meanings as possible for readers, he provides a sustained examination of the textual effects generated by comparative readings of translated excerpts. In doing so, O’Neill makes manifest the ways in which attempts to translate this extraordinary text have resulted in a cumulative extension of Finnegans Wake into an even more extraordinary macrotext encompassing and subsuming its collective renderings.