Immunity : how Elie Metchnikoff changed the course of modern medicine

در حوالی کریسمس سال 1882، در حالی که از طریق میکروسکوپ به لاروهای ستاره دریایی که خارهای ریزی را در آن فرو کرده بود، نگاه می کرد، جانورشناس روسی الی متچنیکف بینش درخشانی داشت: چه می شد اگر سلول های متحرکی که او می دید که در اطراف خارها جمع شده بودند چیزی جز نیروی شفابخش نبودند. در عمل؟ نظریه جسورانه مصونیت متچنیکوف - که سلول های حریص که او فاگوسیت ها نامید، اولین خط دفاعی در برابر باکتری های مهاجم را تشکیل می دهند - در نهایت جایزه نوبل را به دانشمند خواهد داد که با رقیب اصلی اش مشترک است و همچنین نام غیر رسمی "پدر ایمنی طبیعی" را به همراه خواهد داشت. اما ابتدا باید شکاکان را به خود جلب می کرد، به ویژه کسانی که نظریه او را "افسانه شرقی" می نامیدند.

نویسنده لوبا ویخانسکی با استفاده از مواد آرشیوی غیرقابل دسترس، زندگی و اکتشافات قابل توجه متچنیکوف را در اولین بیوگرافی مدرن شرح می دهد. این قهرمان پزشکی متچنیکوف یک شخصیت برجسته در جامعه علمی اوایل قرن بیستم بود، یک انسان دوست خستگی ناپذیر که در حین کار در انستیتو پاستور در پاریس، برای جلوگیری از شیوع وبا، سیفلیس و سایر بیماری های کشنده نیز تلاش کرد. در سال‌های پایانی زندگی، او جهان را با نظریه‌های بحث‌برانگیز در مورد طول عمر شگفت‌زده کرد، علاقه‌ای جهانی به ماست به راه انداخت و در تحقیقات در مورد میکروب‌های روده و پیری پیشگام بود. اگرچه متچنیکوف تقریباً صد سال فراموش شده بود، ویخانسکی احیای چشمگیر علاقه به ایده های او در مورد ایمنی و فلور روده در علم قرن بیست و یکم را مستند می کند.

Around Christmas of 1882, while peering through a microscope at starfish larvae in which he had inserted tiny thorns, Russian zoologist Elie Metchnikoff had a brilliant insight: what if the mobile cells he saw gathering around the thorns were nothing but a healing force in action? Metchnikoff’s daring theory of immunity—that voracious cells he called phagocytes formed the first line of defense against invading bacteria—would eventually earn the scientist a Nobel Prize, shared with his archrival, as well as the unofficial moniker “Father of Natural Immunity.” But first he had to win over skeptics, especially those who called his theory “an oriental fairy tale.”

Using previously inaccessible archival materials, author Luba Vikhanski chronicles Metchnikoff’s remarkable life and discoveries in the first moder n biography of this hero of medicine. Metchnikoff was a towering figure in the scientific community of the early twentieth century, a tireless humanitarian who, while working at the Pasteur Institute in Paris, also strived to curb the spread of cholera, syphilis, and other deadly diseases. In his later years, he startled the world with controversial theories on longevity, launching a global craze for yogurt, and pioneered research into gut microbes and aging. Though Metchnikoff was largely forgotten for nearly a hundred years, Vikhanski documents a remarkable revival of interest in his ideas on immunity and on the gut flora in the science of the twenty-first century.