Imaging Pilgrimage: Art as Embodied Experience

در حالی که زیارت مبتنی بر مکان یک عمل تجسم یافته است، آیا می توان آن را از طریق محیط های ساخته شده،
مجموعه سوغاتی ها و موسیقی به طور کامل تجربه کرد؟ زیارت تصویرسازی هنر معاصری را بررسی می‌کند که پس از زیارت خلق می‌شود و قصد دارد به عنوان یک کاتالیزور برای تجربه تجسم یافته دیگران عمل کند. هر فصل بر روی یک اثر هنری معاصر متمرکز است که یک منظره را به دیگری پیوند می دهد - از Camino اسپانیایی به حیاط خلوت در شمال غربی اقیانوس آرام، از لورد تا آفریقای جنوبی، از اورشلیم تا انگلستان، و از اکوادور تا کالیفرنیا. توجه دقیق به زمینه و تجربه باعث می‌شود تا شیوه‌های رایجی مانند ساخت یادگارهای درجه سوم یا \"تماس\" برای تقویت مکالمات در مورد اصالت یا قدرت درک شده یک ماکت یا کپی انجام شود. همچنین تمایل به اندیشیدن به "اصلی" را در شرایط سلسله مراتبی به چالش می کشد.

زیارت تصویربرداری با ارائه تعدادی لنز و عدسی زمینه های مختلفی را وارد گفتگو می کند. رویکردهای نظری (ماتریالیستی، جنبشی، لمسی، ترکیبی) که اشیاء را به‌عنوان مکان‌های برخورد رادیکال درگیر می‌کنند، از طریق پراکسیس مذهبی و آیینی فعال می‌شوند، و نه تنها با چشم‌ها، بلکه با حس‌های متعدد مذاکره می‌کنند.

While place-based pilgrimage is an embodied practice, can it be experienced in its fullness through built environments,
assemblages of souvenirs, and music? Imaging Pilgrimage explores contemporary art that is created after a pilgrimage and intended to act as a catalyst for the embodied experience of others. Each chapter focuses on a contemporary artwork that links one landscape to another-from the Spanish Camino to a backyard in the Pacific Northwest, from Lourdes to South Africa, from Jerusalem to England, and from Ecuador to California. The close attention to context and experience allows for popular practices like the making of third-class or "contact" relics to augment conversations about the authenticity or perceived power of a replica or copy; it also challenges the tendency to think of the “original” in hierarchic terms.

Imaging Pilgrimage brings various fields into conversation by offering a number of lenses and theoretical approaches (materialist, kinesthetic, haptic, synesthetic) that engage objects as radical sites of encounter, activated through religious and ritual praxis, and negotiated with not just the eyes, but a multiplicity of senses.