دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
دانلود کتاب Il segreto di san Gennaro
دانلود کتاب راز سن جنارو
مشخصات کتاب
Il segreto di san Gennaro
ویرایش:
نویسندگان: Francesco Paolo de Ceglia
سری:
ISBN (شابک) : 9788858424377
ناشر: Einaudi
سال نشر:
تعداد صفحات: 0
زبان: Italian
فرمت فایل : EPUB (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 806 کیلوبایت
قیمت کتاب (تومان) : 51,000
در صورت تبدیل فایل کتاب Il segreto di san Gennaro به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب راز سن جنارو نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
توضیحاتی در مورد کتاب راز سن جنارو
معجزه ها ناگهان می آیند، مانند یک پیچ از آبی. مایع شدن خون سان جنارو برای قرن ها در مناسبت های خاص تکرار شده است. گفته شده است: \"هیچ قانون طبیعی قادر به توضیح پدیده ای نیست که فقط در تاریخ های مهم مذهبی رخ می دهد.\" با این حال د سلیا نشان می‌دهد که در قرون وسطی، خون سان جنارو به عنوان یک ماده ناپایدار شناخته می‌شد و رویدادهایی را بازسازی می‌کند که به روان‌گرایی‌های او آن‌قدری معروف شده است که آنها را بسیار مشهور می‌کند. \"هیچ کس عصبانیت را دوست ندارد. در مواجهه با رفتارهای مقاوم به هر هنجاری، در آغاز شور و شوق غیرقابل مهار است، سپس مؤمنان از شیئی خسته می شوند که بدون دلیل روشن، اکنون به گونه ای اکنون به گونه ای دیگر است، پس آن را رها می کنند و انگیزه های حیاتی آن را تضعیف می کنند. به همین دلیل است که آن خون نمی توانست برای مدت طولانی از آزادی غرغر کردن هر طور که می خواست برخوردار باشد، در عوض خود را در شرایطی می یابد که باید شکلی به دست آورد: راهی برای تجلی خود، یعنی آنقدر عجیب و غریب که آن را منحصر به فرد می کند. گوی مسیحی».\r\n\r\nمایع شدن دوره ای خون سان جنارو توسط کلیسای کاتولیک که اکنون با احتیاط بیشتری از یک اعجوبه صحبت می کند، رسماً به عنوان معجزه آسا شناخته نمی شود. اما این پدیده برای قرن ها در متون مذهبی مورد تایید مقامات کلیسایی و در سخنرانی های اسقف ها، کاردینال ها، پاپ ها و قدیسین معجزه نامیده می شود. تفتیش عقاید همچنین کسانی را که آن را به علل طبیعی نسبت می‌دادند، تحت محاکمه‌های رسمی قرار داد. مسئله به رسمیت شناختن رسمی، اگر در پنجاه سال گذشته معنایی داشته باشد، بنابراین هر چه بیشتر به گذشته بازمی گردد، کمرنگ شده است. زیرا آن تغییر در شرایط خاص در واقع یک معجزه محسوب می شد و این همان چیزی است که مورخ را مورد توجه قرار می دهد. با این حال، چگونه می توان تاریخ طبیعی را از چیزی ساخت که بنا به تعریف فراتر از نظم آفرینش است؟ بازسازی طرح شده در اینجا، خود معجزه را زیر سوال نمی برد، بلکه فرهنگی را که آن را به این شکل معرفی کرده است، زیر سوال می برد. هدف این کار در واقع بررسی مجدد تلاش‌های مردان و زنان گذشته در یک کلید انسان‌شناختی برای مفهوم‌سازی یک پدیده پیچیده و گریزان است. بنابراین معجزه سن جنارو به یک نقطه مشاهده ممتاز می رسد که از آنجا نه تنها تاریخ ناپل، بلکه و مهمتر از همه تکامل ذهنیت کسانی که حتی در سرزمین های بسیار دور، خود را با آن قرار ادواری مواجه کرده اند، بازبینی می کند. در طول زمان . و به ما امکان می دهد تا تاریخچه شگفتی و عملکرد شناختی آن را ترسیم کنیم. حکایت قلب هایی که وحشیانه می تپند، دستانی که دعا می کنند و گلویی که از انزال های بی وقفه خشک شده اند. بلکه چشمانی که در جست و جوی معنا موشکافی می کنند. یا فقط یک دلیل
توضیحاتی درمورد کتاب به خارجی
I miracoli arrivano all'improvviso, come un fulmine a ciel sereno. La liquefazione del sangue di san Gennaro si ripete invece da secoli in occorrenze precise. «Nessuna legge naturale è in grado di spiegare un fenomeno che si verifichi soltanto in date liturgicamente significative» è stato detto. Eppure de Ceglia dimostra che nel Medioevo il sangue di san Gennaro era inteso come una sostanza semplicemente instabile e ricostruisce le vicende che hanno conferito alle sue liquefazioni l'euritmia che le rende cosí celebri. «I capricci non piacciono a nessuno. Davanti a comportamenti refrattari a ogni norma, all'inizio l'entusiasmo è incontenibile, poi i fedeli si stancano di un oggetto che, senza una chiara ragione, ora è in un modo ora in un altro, cosí lo abbandonano smorzandone gli slanci vitali. Ecco perché quel sangue non avrebbe potuto godere a lungo della libertà di gorgogliare come e quando desiderasse, trovandosi invece nella condizione di dover acquisire una forma: un modo di manifestarsi, cioè, cosí peculiare da renderlo unico nell'orbe cristiano». La liquefazione periodica del sangue di san Gennaro non è ufficialmente riconosciuta come miracolosa dalla Chiesa cattolica, che piú cautamente ora parla di prodigio. Ma il fenomeno è stato per secoli chiamato miracolo in testi liturgici approvati dall'autorità ecclesiastica e in discorsi di vescovi, cardinali, papi e santi. L'Inquisizione ha inoltre sottoposto a formali processi coloro che lo hanno attribuito a cause naturali. La questione del riconoscimento ufficiale, se ha un senso per gli ultimi cinquant'anni, ne ha dunque tanto meno quanto piú ci si spinga indietro nel tempo. Perché quel mutare in determinate circostanze fu di fatto considerato un miracolo ed è questo ciò che interessa allo storico. Come si può però far storia naturale di qualcosa che per definizione supera l'ordine del creato? La ricostruzione che qui si abbozza non si interroga sul miracolo in sé, bensí sulla cultura che lo ha identificato come tale. Obiettivo di questo lavoro è infatti ripercorrere in chiave antropologica gli sforzi compiuti da uomini e donne del passato per concettualizzare un fenomeno complesso e sfuggevole. Il miracolo di san Gennaro assurge cosí a punto di osservazione privilegiato da cui ripercorrere non solo la storia di Napoli, ma anche e soprattutto l'evoluzione della mentalità di chi, persino in terre assai lontane, con quell'appuntamento periodico si è nel tempo confrontato. E consente di delineare una storia della meraviglia e della sua funzione conoscitiva. Un racconto di cuori che battono all'impazzata, di mani che pregano e di gole riarse dalle incessanti giaculatorie. Ma anche di occhi che scrutano alla ricerca di un senso. O semplicemente di un perché.
