Il mio calcio libero

\"حداکثر سه یا چهار سالم بود و بعدازظهرهایم با چشمانم چسبیده به چمن سپری می شد، میل شدیدی برای بازی کردن به خود جلب می کرد، اما همچنان لال بود. اولین کسی که صدای آن را داد، صدای برادرم بود. مربی: یک روز او آمد و از من پرسید که آیا از تماشای بازی دیگران خسته نمی شوم، وارد زمین شدم و از آن زمان تا کنون هیچکس نتوانست مرا بیرون بیاورد. کمی بیش از بیست سال پس از آن بعد از ظهر فراموش نشدنی، باربارا به یکی از شناخته شده ترین و قدردانی ترین فوتبالیست های ایتالیا تبدیل شد، او دومین اسکودتوی متوالی را با یوونتوس به دست آورد و قهرمان جام جهانی فرانسه در ژوئن 2019 با ایتالیا بود که میلیون ها نفر را به ارمغان آورد. هواداران نزدیک به فوتبال زنان ضربه آزاد من که با مارکو پاستونسی نوشته شده است، فقط داستان باربارا نیست، از بریچراسیو تا تیم ملی. این یک اعلامیه عاشقانه است، این یک سفر در زمین های تا حدی درهم و برهم فوتبال به اصطلاح کوچک است، این یک کتاب فنی و عاشقانه است که در آن بازی به طرز تحسین برانگیزی توضیح داده شده است - \"پنالتی یک کارت زرد است، سانتر یک شعر، دریبل زدن آن آکروباتیک، طاق زنی، طناب زدن است». در نهایت، این کتابی است که سرشار از شور و اشتیاق اصیل و مطلق است، و باربارا برای همه دختران، برای همه دختران، برای همه زنانی که درست مانند او، خود را اولین یا تنها در دنیای تقریباً کاملاً مردانه می‌دانند نوشته است. . کسانی که از تماشای بازی دیگران خسته شده اند. که یک روز تصمیم گرفتند وارد میدان شوند و دیگر آن را ترک نکنند.
**

"Avevo tre o quattro anni al massimo, e i miei pomeriggi trascorrevano con gli occhi incollati al prato, attratta da un desiderio fortissimo di giocare, ma ancora muto. Il primo a dargli voce fu l'allenatore di mio fratello: un giorno si avvicinò e mi chiese se non ero stufa di guardare gli altri giocare. Sono entrata in campo e, da allora, nessuno è più riuscito a farmi uscire." A poco più di vent'anni da quell'indimenticabile pomeriggio, Barbara è diventata una delle calciatrici italiane più riconosciute e apprezzate, ha conquistato il secondo scudetto consecutivo con la Juventus ed è stata protagonista con l'Italia, nel giugno 2019, del Mondiale francese che ha avvicinato milioni di tifosi al calcio femminile. Il mio calcio libero, scritto con Marco Pastonesi, non è solo il racconto della storia di Barbara, da Bricherasio alla Nazionale. È una dichiarazione d'amore, è un viaggio nei campi un po' sgangherati del calcio cosiddetto minore, è un libro tecnico e romantico nel quale si spiega mirabilmente il gioco - "il rigore è un giallo, il cross è una poesia, il dribbling è acrobazia, volteggio, funambolismo". È, in definitiva, un libro che trabocca di passione autentica, assoluta, e che Barbara ha scritto per tutte le bambine, per tutte le ragazze, per tutte le donne che, proprio come lei, si trovano a essere le prime o le uniche in un mondo quasi totalmente al maschile. Che si sono stufate di guardare gli altri giocare. Che un giorno hanno deciso di entrare in campo e di non uscirne più.
**