دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش:
نویسندگان: Massimo Cacciari
سری: Piccola biblioteca Adelphi
ISBN (شابک) : 8845934764, 9788845934766
ناشر: Adelphi
سال نشر: 2020
تعداد صفحات: 0
زبان: Italian
فرمت فایل : EPUB (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 702 کیلوبایت
در صورت تبدیل فایل کتاب Il lavoro dello spirito به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب کار روح نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
ماکس وبر بین سالهای 1917 و 1919 دو سخنرانی با عنوان Die geistige Arbeit als Beruf ارائه کرد که میتوانیم آن را به عنوان «کار روح به عنوان یک حرفه» ترجمه کنیم. فرمول بسیار باردار، زیرا نمایانگر ایده تنظیمکننده، پروژه و امیدی بود که جهان فرهنگ بزرگ بورژوایی را بین کانت و گوته، بین رمانتیسیسم و شیلر، بین فیشته و هگل زنده کرده بود و میتوانست سرلوحه همان اندیشه را تشکیل دهد. انقلابی پیاپی، از فویرباخ تا مارکس. «کار روح» کار خلاقانه و مستقلی است که کار انسانی با تمام قدرت فعال آن در نظر گرفته می شود و روی آوردن به تأیید آن به معنای رهایی از هر فعالیتی از شرایط کار دستوری، وابسته، یعنی از خود بیگانه است. اما انحلال آن در شکل تولید سرمایهداری، در ماشینگرایی جهانی، که آن علم را که موتور اصیل توسعه نیز است در بر میگیرد، به مشروعیتزدایی از همان اقتدار سیاسی ختم میشود که پایهاش را در «وعده رهایی» مییابد. آیا مقدر است که «قفس فولادی» نیز آن «کار روح» را که پراکسیس سیاسی است، زندانی کند؟ آیا روح سرمایه داری به طور کامل فضای سیاست را واسازی می کند و آن را به شکل قرارداد تقلیل می دهد؟ یا آیا هنوز روابط قابل تصور و محتملی بین علم و سیاست وجود دارد که ما را از «بدهی» خود نسبت به نظام فنی-اقتصادی که بدون هدف و غایت پیش میرود، رها کند؟ اینها سؤالات کنونی است که یک قرن پیش، هیچ کس با وضوح دراماتیک ماکس وبر نمی پرسید - و امروز ماسیمو کاچیاری با آنها مواجه است.
Tra il 1917 e il 1919 Max Weber tenne due conferenze dal titolo Die geistige Arbeit als Beruf, che potremmo tradurre «Il lavoro dello spirito come professione». Formulazione quanto mai pregnante, perché rappresentava l'idea regolativa, il progetto e la speranza che avevano animato il mondo della grande cultura borghese tra Kant e Goethe, tra Romanticismo e Schiller, tra Fichte e Hegel, e avrebbero costituito il filo conduttore dello stesso pensiero rivoluzionario successivo, da Feuerbach a Marx. Il «lavoro dello spirito» è il lavoro creativo, autonomo, il lavoro umano considerato in tutta la sua attuosa potenza, e volgersi alla sua affermazione significa liberazione di ogni attività dalla condizione di lavoro comandato, dipendente, e cioè alienato. Ma il suo dissolversi nella forma capitalistica di produzione, nell'universale macchinismo, che fagocita quella Scienza che pure è l'autentico motore dello sviluppo, finisce col delegittimare la stessa autorità politica, che nella «promessa di liberazione» trova il proprio fondamento. La «gabbia di acciaio» è destinata dunque a imprigionare anche quel «lavoro dello spirito» che è la prassi politica? Lo spirito del capitalismo finirà col destrutturare completamente lo spazio del Politico, riducendolo alla forma del contratto? O tra Scienza e Politica sono ancora pensabili e possibili relazioni che ci affranchino dal nostro «debito» nei confronti del procedere senza mete né fini del sistema tecnicoeconomico? Sono le attuali domande che, un secolo fa, nessuno ha posto con la drammatica chiarezza di Max Weber - e con le quali, oggi, Massimo Cacciari si confronta.