ورود به حساب

نام کاربری گذرواژه

گذرواژه را فراموش کردید؟ کلیک کنید

حساب کاربری ندارید؟ ساخت حساب

ساخت حساب کاربری

نام نام کاربری ایمیل شماره موبایل گذرواژه

برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید


09117307688
09117179751

در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید

دسترسی نامحدود

برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند

ضمانت بازگشت وجه

درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب

پشتیبانی

از ساعت 7 صبح تا 10 شب

دانلود کتاب Il frutto del fuoco. Storia di una vita (1921-1931)

دانلود کتاب میوه آتش. تاریخچه زندگی 1921-1931

Il frutto del fuoco. Storia di una vita (1921-1931)

مشخصات کتاب

Il frutto del fuoco. Storia di una vita (1921-1931)

ویرایش:  
نویسندگان:   
سری: Gli Adelphi 62 
ISBN (شابک) : 8845910504, 9788845910500 
ناشر: Adelphi 
سال نشر: 1994 
تعداد صفحات: 372 
زبان: Italian 
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) 
حجم فایل: 12 مگابایت 

قیمت کتاب (تومان) : 36,000



ثبت امتیاز به این کتاب

میانگین امتیاز به این کتاب :
       تعداد امتیاز دهندگان : 4


در صورت تبدیل فایل کتاب Il frutto del fuoco. Storia di una vita (1921-1931) به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.

توجه داشته باشید کتاب میوه آتش. تاریخچه زندگی 1921-1931 نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.


توضیحاتی در مورد کتاب میوه آتش. تاریخچه زندگی 1921-1931

این بخش دوم از زندگینامه الیاس کانتی بلافاصله پس از \"اخراج از بهشت\" زوریخ، که \"زبان نجات یافته\" را بسته بود، باز می شود. ما اکنون در فرانکفورت، در سال 1921 هستیم، و الیاس جوان شروع به نگاه کردن به دنیای جدیدی در اطراف خود می کند، پر از چهره هایی که سعی می کنند بین \"تورم و ناتوانی\" زنده بمانند. «دورانی که در آن ناشناخته‌ها، بدون مواجهه با موانع، به من سرازیر شد، برای همیشه گذشته بود». از پذیرش کلی سال‌های اولیه، اکنون به سمت درگیری با همه چیز و همه می‌رویم، که به کانتی اجازه می‌دهد خود را محک بزند، تا خود را در ویژگی‌های تقلیل‌ناپذیرش کشف کند. اگر بتوان نامی برای دومی گذاشت، آن نام قیام علیه مرگ خواهد بود، شورشی «بی پایان». جوانی کانتی آغازی برای این کشف است که با توسل به تمام قدرت های قدیمی که همیشه به او کمک کرده اند زندگی کرده است. در سایه ها الگوی اساطیری گیلگمش است که برای یافتن حیات جاودانی از آب های مرگ عبور می کند. و این رسوایی هر چیزی است که ناپدید می شود که قدرت بی اندازه حافظه کانتی را دست نخورده نگه می دارد. شدت ارتعاش در هر یک از شکل های متعددی که در این صفحات ظاهر می شود، این مفهوم را پیش فرض می گیرد. هر کدام می خواهند در حافظه و نثر با نشانی پاک نشدنی حک شوند. آنها مهمانان رقت انگیز پانسیون شارلوت فرانکفورت و روشنفکران دیوانه برلین خواهند بود. این شنوندگان کارل کراوس و تظاهرکنندگان هستند که کاخ عدالت را در وین به آتش کشیدند. آنها وزا محبوب و ایبی دلپذیر خواهند بود. این مادری خواهد بود که خوانندگان «زبان نجات یافته» او را به خوبی می شناسند و اکنون، با حسادت به پسرش، او را مجبور به کمدی غیرقابل توقف می کند، جایی که زنان «اختراع شده» برای پوشاندن زنان واقعی و ممنوعه خدمت می کنند. در نهایت، آنها خود کارل کراوس و برشت، گروس، بابل هستند که کانتی در برلین آنها را می شناسد. تمام ورودی های آنها در اینجا ذخیره می شود. و برای همیشه با صدای آنها در هم آمیخته است، ما در اینجا صدای خود کانتی را می شناسیم. تجربیاتی که برای کار او به عنوان نویسنده تعیین کننده خواهد بود متعلق به این سال هاست: دیدگاه آریستوفان، که به نظر می رسد \"تنها امکان کنار هم نگه داشتن آنچه را که به هزاران شکاف شکسته شده است\" ارائه می دهد. جذابیت وسواسی برای کراوس؛ انبوه، این معمایی که بیش از پیش هرگز در زمان ما خودنمایی می کند، که کانتی دهه ها تفکر را به آن اختصاص خواهد داد. در نهایت ترسیم یک \"کمدی انسانی دی فولی\" که رمان \"Auto da Fé\" به عنوان تنها قطعه بزرگ آن باقی مانده است. به دنبال شایعات، کانتی به خود زحمت نمی دهد که تصویری از آن زمان به ما بدهد: اما هوای فرانکفورت، وین و برلین در آن سال ها مانند حضوری محسوس در این صفحات می چرخد. شهرها با لحن‌های متضاد و متضاد با ما از دوره‌ای صحبت می‌کنند که در آن «آنچه بر سر انسان‌ها افتاد بیش از یک بی‌نظمی بزرگ بود، مثل انفجارهای روزانه». کانتی در همه جا با انواعی از زمینه های مشابه روبرو می شود: هرج و مرج، تهدید همیشگی و تغذیه گرانبها. درخشش‌های آن «آتش» است که این کتاب - مانند «Auto da fé» و هر کتاب بزرگ - «ثمره» آن است.


توضیحاتی درمورد کتاب به خارجی

Questa seconda parte dell’autobiografia di Elias Canetti si apre subito dopo la «cacciata dal paradiso» di Zurigo, che chiudeva "La lingua salvata". Ora siamo a Francoforte, nel 1921, e il giovane Elias comincia a intravedere intorno a sé un nuovo mondo, formicolante di figure che cercano di sopravvivere fra «inflazione e impotenza». «Era finita per sempre l’epoca in cui l’ignoto si riversava in me, senza incontrare ostacoli». Dalla ricettività totale dei primi anni si passa ora a uno scontro con tutto e con tutti, che permette a Canetti di saggiare se stesso, di scoprirsi nella sua irriducibile peculiarità. Se a quest’ultima si può dare un nome, sarà quello della rivolta contro la morte, una rivolta «senza fine». La giovinezza di Canetti è un’iniziazione a questa scoperta, vissuta facendo appello a tutte le potenze arcaiche, che lo hanno sempre assistito. Nell’ombra, il modello mitologico è Gilgamesh, che traversa le acque della morte per trovare la vita eterna. Ed è lo scandalo di tutto ciò che scompare a mantenere intatta in Canetti un’immensa forza del ricordo. L’intensità che vibra in ciascuna delle numerose figure che appaiono in queste pagine presuppone tale sottinteso. Ciascuna vuole incidersi nella memoria e nella prosa con segno indelebile. Saranno gli ospiti patetici della pensione Charlotte di Francoforte e gli intellettuali frenetici di Berlino; saranno gli ascoltatori di Karl Kraus e i manifestanti che incendiano a Vienna il Palazzo di Giustizia; saranno l’amata Veza e la deliziosa Ibby; sarà la madre, che i lettori de La lingua salvata conoscono bene e che ora, assillata dalla gelosia per il figlio, lo costringe a una inarrestabile commedia, dove donne «inventate» servono a coprire donne vere e proibite; saranno infine Karl Kraus stesso e Brecht, Grosz, Babel’, che Canetti conosce a Berlino. Tutte le loro voci sono qui salvate. E, intrecciata per sempre alla loro, riconosciamo qui la voce di Canetti stesso. Appartengono a questi anni le esperienze che saranno decisive per la sua opera di scrittore: la visione aristofanesca, che sembra offrire «l’unica possibilità di tener unito ciò che si frantumava in mille schegge»; la fascinazione ossessiva per Kraus; la massa, questo enigma incombente come mai prima sul nostro tempo, a cui Canetti dedicherà decenni di riflessione; infine il disegnarsi di una «comédie humaine dei folli», di cui rimane, quale unico, grandioso frammento il romanzo "Auto da fé". Inseguito dalle voci, Canetti non si cura di darci un quadro dell’epoca: ma l’aria di Francoforte, di Vienna e di Berlino in quegli anni circola in queste pagine come una presenza palpabile. In toni opposti, e stridenti fra loro, le città ci parlano di un periodo in cui «ciò che si abbatteva sugli uomini era più che un grande disordine, erano come tante esplosioni quotidiane». Ovunque, Canetti incontra varianti di uno stesso sfondo: il caos, perpetua minaccia e prezioso nutrimento. I suoi bagliori sono quelli del «fuoco», di cui questo libro – come già "Auto da fé" e ogni grande libro – è il «frutto».





نظرات کاربران