Iberville's Gulf Journals

گسترش اروپا به دنیای جدید در طول قرن های 16، 17 و 18 داستانی از همسویی قدرت و انتقال فرهنگی و همچنین تلاش فردی چشمگیر بود. اسپانیا فاتحان خود را داشت، فرانسه coureurs de bois، و انگلستان سگ های دریایی خود را داشت. این ماجراجویان که برای سیاست‌های توسعه ملی حیاتی بودند، که از اقتدار دولت‌های داخلی وسوسه شده بودند، وسوسه فراوانی طلا، خز و ماهی در دنیای جدید شدند، عقاید شخصی خود را برای تسخیر و استعمار توسعه دادند. بهره‌برداری‌های فردی آنها نه‌تنها مضمونی انسان‌گرایانه ضروری در جنبش اروپا به سوی غرب را نشان می‌دهد، بلکه تحلیل‌های نهادهای فرهنگی آن دوران را نیز افزایش می‌دهد. در چنین نور چند رشته ای است که می توان ماجراجویی های ساحل خلیج فارس پیر لوموین دیبرویل را تجربه کرد.

Europe's expansion into the New World during the 16th, 17th, and 18th centuries was a story of power alignment and cultural transmission as well as dramatic individual effort. Spain had her conquistadores, France her coureurs de bois, and England her sea dogs. Isolated from the authority of home governments, tempted by the abundance of gold, fur, and fish in the New World, these adventurers so vital to national policies of expansion developed their own personal creeds of conquest and colonization. Their individual exploits not only represent a humanistic theme essential in Europe's movement westward but heighten the analyses of cultural institutions of the era. It is within such a multidisciplinary light that one can experience the Gulf Coast adventures of Pierre LeMoyne d'Iberville.