I Think I Am a Verb: More Contributions to the Doctrine of Signs

حرفه نویسندگی من، حداقل از این نظر، خاص بوده است: باید گام به گام، کمپین خاص خود را علامت گذاری و نمودار می کرد. اولین مقالات من، که از سال 1942 شروع شد، مقالات فنی در این یا آن حوزه از زبان شناسی، قوم نگاری و فولکلور اورالیک بود، همراه با کمک های فراوانی به زبان شناسی آمریکای شمالی و جنوبی. در سال 1954، نام من بی‌وقفه با روان‌زبان‌شناسی پیوند خورد، سپس، پی در پی، با کاوش‌هایی در فرهنگ‌شناسی، مطالعات دینی، و مشکلات سبک‌شناسی من. اکنون تلاش ویژه‌ای برای من می‌طلبد تا بتوانم شرایطی را که تحت آن در سال 1955 منتشر کردم، در سال 1958، در سال 1958 در مورد بازی‌ها و دیگری در سال 1961، با استفاده از رایانه برای مرتب‌سازی گسترده، احیا کنم. از اطلاعات ادبی در سال 1962، من راهم را به سمت مطالعات ارتباط با حیوانات پیش بردم. دو سال پس از آن، برای اولین بار آنچه را که گاوین ایوارت به‌طور خاطره‌انگیز «چوب تولگی نشانه‌شناسی» می‌نامید، مرور کردم. در سال 1966، سه کتاب منتشر کردم که برخی از دوستانم را به طور موقت به این حدس رساندند که من در شرف تبدیل شدن به یک کتاب متا واژگونی هستم. تاریخ نگار زبان شناسی. بالاترین لایه در طبقه بندی علمی من به سال 1976 باز می گردد، زمانی که من شروع به گردآوری آنچه در نهایت تبدیل به "چهره شناسی نشانه شناختی" من شد، که احتمالاً این جلد آخرین جلد از آن است، است. در زبان «جابرواکی»، واژه «تولگی» به معنای تغییرپذیری و طفره رفتن است. با وجود این، این کنایه به نظر من مناسب است.

My writing career has been, at least in this one respect, idiosyncratic: it had to mark and chart, step by step, its own peculiar champaign. My earliest papers, beginning in 1942, were technical articles in this or that domain of Uralic linguistics, ethnography, and folklore, with a sprinkling of contributions to North and South American linguistics. In 1954, my name became fecklessly associated with psycholinguistics, then, successively, with explorations in my­ thology, religious studies, and stylistic problems. It now takes special effort for me to even revive the circumstances under which I came to publish, in 1955, a hefty tome on the supernatural, another, in 1958, on games, and yet another, in 1961, utilizing a computer for extensive sorting of literary information. By 1962, I had edged my way into animal communication studies. Two years after that, I first whiffled through what Gavin Ewart evocatively called "the tulgey wood of semiotics." In 1966, I published three books which tem­ porarily bluffed some of my friends into conjecturing that I was about to meta­ morphose into a historiographer of linguistics. The topmost layer in my scholarly stratification dates from 1976, when I started to compile what eventually became my "semiotic tetralogy," of which this volume may supposably be the last. In the language of "Jabberwocky," the word "tulgey" is said to connote variability and evasiveness. This notwithstanding, the allusion seems to me apt.