I'm Possible: A Story of Survival, a Tuba, and the Small Miracle of a Big Dream

از خیابان‌های بالتیمور تا سالن‌های فیلارمونیک نیومکزیکو، یک نوازنده داستان شگفت‌انگیز خود را در من ممکن هستم، خاطراتی الهام‌بخش از پشتکار و امکان به اشتراک می‌گذارد.
ریچارد آنتوان وایت جوان و مادرش کلید اتاق یا خانه ندارند. گاهی اوقات آنها سرپناه دارند، اما هرگز جایی برای خواندن خانه ندارند. با این حال، آنها یکدیگر را دارند، و ریچارد معتقد است که می تواند از مادرش مراقبت کند، حتی در حالی که او با اعتیاد به الکل دست و پنجه نرم می کند و گاهی اوقات ناپدید می شود، ریچارد را به حلقه های بازدید از مکان های آشنا می فرستد تا زمانی که دوباره او را پیدا کند. و او همیشه این کار را انجام می دهد - تا اینکه یک شب، زمانی که تقریباً در جستجوی او در برف می میرد و توسط پدربزرگ و مادربزرگ خوانده اش گرفته می شود.

زندگی با پدربزرگ و مادربزرگش با قوانین و روال ها سازگار است، اما زمانی که ریچارد به آن ملحق می شود. گروه برای انجام کاری، او به طور غیرمنتظره ای استعداد و احساس هدف را کشف می کند. گرفتن توبا احساس می کند کاری که او می تواند انجام دهد متعلق به اوست و نواختن موسیقی مانند نوری است که در تاریکی روشن می شود. به زودی ریچارد در مدرسه معتبر هنرهای بالتیمور پذیرفته می‌شود و به پیشرفت در تحصیلات موسیقی خود در کنسرواتوار پی بادی و فراتر از آن ادامه می‌دهد، حتی در حالی که نابرابری‌های نژادی و اجتماعی-اقتصادی را به عنوان یکی از معدود دانشجویان سیاه‌پوست در برنامه‌های خود دنبال می‌کند.




br> ریچارد با عزمی شدید در مسیر چشمگیر خود پیش می‌رود و در نهایت جایگاهی مطلوب در ارکستر سمفونیک به دست می‌آورد و اولین آمریکایی آفریقایی‌تباری می‌شود که برای اجرای توبا مدرک دکترا در موسیقی دریافت می‌کند. ریچارد که یک استاد، مربی و سخنران انگیزشی است، اکنون داستان خارق‌العاده خود را به اشتراک می‌گذارد - رویاهای بزرگ و غیرممکن و تحقق آنها.

From the streets of Baltimore to the halls of the New Mexico Philharmonic, a musician shares his remarkable story in I'm Possible, an inspiring memoir of perseverance and possibility.

Young Richard Antoine White and his mother don't have a key to a room or a house. Sometimes they have shelter, but they never have a place to call home. Still, they have each other, and Richard believes he can look after his mother, even as she struggles with alcoholism and sometimes disappears, sending Richard into loops of visiting familiar spots until he finds her again. And he always does—until one night, when he almost dies searching for her in the snow and is taken in by his adoptive grandparents.

Living with his grandparents is an adjustment with rules and routines, but when Richard joins band for something to do, he unexpectedly discovers a talent and a sense of purpose. Taking up the tuba feels like something he can do that belongs to him, and playing music is like a light going on in the dark. Soon Richard gains acceptance to the prestigious Baltimore School for the Arts, and he continues thriving in his musical studies at the Peabody Conservatory and beyond, even as he navigates racial and socioeconomic disparities as one of few Black students in his programs.

With fierce determination, Richard pushes forward on his remarkable path, eventually securing a coveted spot in a symphony orchestra and becoming the first African American to earn a doctorate in music for tuba performance. A professor, mentor, and motivational speaker, Richard now shares his extraordinary story—of dreaming big, impossible dreams and making them come true.