دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش: نویسندگان: Pendragon., Ghazvinizadeh. Nader سری: ISBN (شابک) : 9788865986752, 8865986751 ناشر: Pendragon سال نشر: 2015 تعداد صفحات: 0 زبان: Italian فرمت فایل : EPUB (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) حجم فایل: 443 کیلوبایت
در صورت ایرانی بودن نویسنده امکان دانلود وجود ندارد و مبلغ عودت داده خواهد شد
در صورت تبدیل فایل کتاب I cosmonauti به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب فضانوردان نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
باز کردن این کتاب به معنای یافتن ناگهانی خود در دنیایی است که
برای ما غریبه یا حتی عجیب و غریب به نظر می رسد، تنها به این
دلیل که ما اغلب بدون اینکه متوجه باشیم در آن زندگی می کنیم:
دنیای معمولی ترین و ناشناس ترین استان های ایتالیا. بیایید
بگوییم عجیب و غریب، خارجی: اما هرگز زیبا. زیرا نگاهی که او را
قاب میکند، نگاه راوی-خبرنگار نیست، با عشقهای بیثباتش در یک
عصر و زیباییشناسیاش که به سختی پوشیده از عینیت خبر است.
برعکس، قزوینی زاده بازی می کند تا شکاف بین کسانی که این استان
ها را در حال گذر از آن می بینند و کسانی که در آن زندگی می کنند
را تصور و به صحنه ببرد و بنابراین، آن طور که خودش نمی بیند،
دیگر نگاه های عجیب و غریب و نشانه های عجیب و غریب، اصطلاحات
واژگان های خاص را نمی بیند. آداب و رسوم قبیله و خانواده فراموش
نشدنی ترین ایتالیا در سه داستان کیهان نوردها منعکس شده است نه
به این دلیل که شبیه به یک مکان غیرمکانی است، بلکه به یک
مکان-همه شباهت دارد، یعنی مجموعه ای از فضاهایی که در ظاهر - فقط
در ظاهر - می توانند هر جایی باشند. . کسانی که دوران کودکی خود
را در دشت های سیلابی آلتو مونفراتو سپری می کنند چگونه بزرگ
خواهند شد؟ تفاوت بین مردانی که رودخانه را از ساحل تماشا می کنند
و کسانی که آب های آن را می شناسند، بین کسانی که در خانه های
کشاورزی احاطه شده توسط سیل زندگی می کنند و کسانی که هر روز از
تپه های شراب گازدار به آنجا فرود می آیند چیست؟ چه اتفاقی
میافتد اگر یک لیگوریایی که عادت دارد هر برآمدگی بین کوههایش
را نوعی تعلق بداند، در آپنین بولونی فرود بیاید، در حالی که
بیتفاوتی یک گمنامی غمانگیز املاک و مستغلات احاطه شده است؟ و
هتلهای خاصی که همیشه خالی هستند، در یک جاده دولتی در پایین
لاتزیو، با دریا نزدیک اما نه به اندازه کافی نزدیک، و بوی همیشگی
نان بستهبندی شده و چوب زنده در چه چیزی زندگی میکنند؟ کتاب
ناچیز قزوینی زاده، راوی استروفیک با دعوتی به عنوان یک انسان
شناس و شهرساز، از این نوع هویت ها تغذیه می کند. مناظر ایتالیایی
اینجا مانند یک مادلین غول پیکر در برابر ما ایستاده است، در
شکنندگی تهدیدآمیزش و در ترکیب قمری خود از فناوری و خرابه های
باستانی، راهروها و کلیساهای محلی، میله ها و بناهای تاریخی
مقاومت: و چه کسی می داند چه جادویی یا نیروی ضمنی، تعداد کمی
است. صفحات زاویه دار برای نویسنده کافی است تا در اطراف نمایه
خود گوشت یک رمان مطبوع، یک خاطره وسیع را تداعی کند.
Aprire questo libro significa ritrovarsi ex abrupto in un mondo
che ci appare straniero o addirittura esotico solo perché
spesso lo abitiamo senza accorgercene: quello delle più tipiche
e insieme anonime province italiane. Diciamo esotico,
straniero: ma mai pittoresco. Perché lo sguardo che lo inquadra
non è quello del narratore-reportagista, coi suoi amori
volubili di una sera e il suo estetismo appena velato dalla
concretezza della cronaca. Al contrario, Ghazvinizadeh gioca a
immaginare e mettere in scena il divario tra chi osserva queste
province di passaggio e chi ci vive dentro, e dunque non vede
più, come non può vedere sé stesso, gli scorci eccentrici e le
insegne bislacche, i gerghi della tribù e le abitudini
famigliari. Nei tre racconti dei Cosmonauti si riflette
l'Italia più dimenticabile non perché simile a un
non-luogo ma semmai a un luogotutto, cioè a una serie di spazi
che in apparenza - solo in apparenza - potrebbero essere
ovunque. Come crescerà chi trascorre l'infanzia nelle
golene dell'Alto Monferrato? Che differenza c'è tra
gli uomini che guardano il fiume dalla riva e quelli che ne
conoscono le acque, tra chi abita i casolari cinti dalle piene
e chi scende lì ogni giorno dalle colline dello spumante? Cosa
succede se un ligure, abituato a considerare ogni sbalzo tra i
suoi monti un marchio d'appartenenza, approda
sull'Appennino bolognese, circondato
dall'indifferenza di una cupa anonimia immobiliare? E di
cosa campano certi hotel sempre vuoti, su una statale del basso
Lazio, col mare vicino ma non abbastanza, e un odore perenne di
grissini in confezione e legno vivo? E' di immedesimazioni
del genere che si nutre lo scarno libro di Ghazvinizadeh,
narratore strofico con la vocazione dell'antropologo e
dell'urbanista. Il paesaggio italiano ci sta qui davanti
come una gigantesca madeleine, nella sua friabilità minacciosa
e nel suo miscuglio lunare di tecnologia e relitti arcaici, di
viadotti e pievi, di bar e monumenti resistenziali: e per non
si sa quale magia o forza implicita, poche pagine spigolose
bastano all'autore per evocare intorno al suo profilo la
carne di un romanzo arioso, di una memoria vastissima.